Echtpaar Schiller-Abel viert platina huwelijk

Reeuwijk-Brug: Het gebeurt zelden dat een 70-jarig huwelijk kan worden gevierd. Het echtpaar Schiller-Abel, dat tot voor kort zelfstandig in Utrecht woonde, is dat geluk gegeven. Omdat de gezondheid van één van hen wat minder werd, hadden ze eigenlijk separaat moeten gaan wonen. Maar hun dochters hebben alle registers opengetrokken om huisvesting voor hen samen te vinden. Het is hen gelukt. Hun ouders Nelly en Emil (beiden 93 jaar) wonen sinds een paar maanden in de Herbergier in Reeuwijk-Brug. Samen!

Emil werkte bij Vox Humana in Rotterdam waar Hawaii gitaren werden gemaakt (ja, zelfs die van de Kilima Hawaiians!) Ook Koos, het jongste broertje van Nelly, werkte daar. En zo nam Koos zijn collega Emil een keer mee naar hun ouderlijk huis. Gewoon voor de gezelligheid. Emil vond Nelly een leuk type om te zien. Haar mooie haar kan hij zich nog goed herinneren en zij was niet direct weg van hem. Lachend vertelt Nelly dat ze wel vaker vriendjes had, maar Emil won haar hart.

Anderhalve Gulden

Tijdens de oorlogsjaren had de 16-jarige Nelly het geluk om in Rotterdam voor het van origine Duitse kledingmagazijn Esders te werken, wat haar eten voor thuis schonk. De Nijverheidschool van Nelly stond in de wijk waar het bombardement had plaatsgevonden. Van de één op de andere dag geen school meer. Ze heeft een plekje op de modevakschool gekregen, waar ze voor anderhalve gulden per maand het vak leerde.

Stukje korter

Ze is als naaister bij een modezaak begonnen. Daarna verhuisde ze naar de winkel aan de overkant van de straat. De Vos, een chique modehuis waar ook bontjassen verkocht werden. Ooit was er een dame die de bontjas een stukje korter wilde. De eigenaar van de zaak durfde het niet aan. Maar Nelly zette de schaar erin en alles kwam goed. Ze was toen al opgeklommen tot coupeuse. Vele bruidsjurken en andere creaties, ook voor familieleden, kwamen onder haar naaimachine vandaan.

Naadje afspelden

Na twee weken in ondertrouw (wat gevierd werd in die tijd) werd het huwelijk op 6 april 1949 in Rotterdam voor de wet en vervolgens voor de Nederlands Hervormde kerk voltrokken. De enige foto van die dag laat een stralend bruidspaar zien. Hij keurig in jacquet met een hoge hoed, zij in een prachtige door haarzelf genaaide bruidsjurk. Daarbij had haar broer Koos, die kunstzinnig was, haar nog geholpen. Je kunt tenslotte moeilijk zelf de naden precies afspelden. Want niemand mocht de jurk voor de grote dag zien!

Schiller Theater

Emil was, nadat hij was opgeroepen voor zijn militaire dienstplicht, blijven hangen bij defensie. Bij de materieeldienst van de luchtmacht. Dat was ook de reden dat het echtpaar naar Amersfoort verhuisde, samen met hun zoontje Ger. In Amersfoort werd Marja geboren. Emil kwam later te werken bij de dienst ruimtelijke ordening van de gemeente Utrecht. Emil: "Ik ben altijd met hart en ziel ambtenaar geweest. Heb er zelfs een gouden eremedaille in de Orde van Oranje Nassau voor gekregen. Ik was onder andere betrokken bij de bouw van Hoog Catharijne. En een theater heeft mijn achternaam gekregen. Het Schiller Theater." In Utrecht werd hun jongste dochter Margitte geboren.

Zonnige dag

Elkaar goed weten te verstaan. Over en weer geven en nemen. Dat zijn de geheimen om het mooi en gezellig met elkaar te houden. Burgemeester Van der Kamp heeft hun hart gestolen toen hij hen namens de gemeente de felicitaties en bloemen kwam brengen. Nelly: "Hij nam alle tijd voor ons." Het feest is gevierd met een lunch afgelopen zonnige zaterdag bij 't Wapen van Reeuwijk.

Tekst: Marlien van Leeuwen

Beeld: Cuno de Bruin