'De KunstKring is voor mij een soort kindje'

Bodegraven-Reeuwijk - Oprichter Jelle Drenth neemt tijdens de Kunstmarkt van 18 mei afscheid van de KunstKring. Waar kwam zijn passie voor kunst en zijn jarenlange inzet voor de organisatie van kunst­evenmenten vandaan? Het antwoord is simpel: "Zo zit ik gewoon in elkaar. Ik vind het hartstikke leuk."

"Ik ben altijd een bezig bijtje geweest," steekt Jelle Drenth van wal. "Ik was vroeger vooral een fanatiek sporter: eerst voetbal, daarna volleybal. Ik ben eigenlijk pas met kunst begonnen omdat ik niet kon sporten." Na een ongelukkig sprong brak Jelle zijn enkel. Precies op dat moment kreeg hij toevallig een schilderijtje opgestuurd dat hij ooit op zijn middelbare school had gemaakt. "Mijn vrouw vond het prachtig. 'Heb jij dat gemaakt?' vroeg ze verbaasd. Ze kocht direct verfspullen voor me zodat ik wat te doen had tijdens het herstel van mijn enkel."

Het bleek een schot in de roos. "Het werkte therapeutisch. Ik ben in 1971 een kind verloren van twee maanden oud en dat kon ik tijdens het schilderen eindelijk verwerken. Tijdens het maken van kunst ben je alleen maar gefocust op het onderwerp. Je denkt telkens: 'Als het maar lukt, als het maar goed gaat.' Je hebt geen tijd voor andere gedachten."

Atelierroute

Al gauw zat Jelle met een hele hoop schilderijen, maar geen idee wat hij ermee moest doen. In 2003 raakte hij in gesprek met bloemist Arie Ende. "Hij stelde zijn tuinen open tijdens het driejaarlijkse evenement Struinen en Vorsen. Daar kon ik me wel bij aansluiten, dacht ik." Jelle knutselde zelf een overzichtskaartje in elkaar en de eerste 'atelierroute' was een feit. "Ik had zelfs met een 'R' aangegeven waar restaurants waren op de route."

In de loop der jaren verzamelde Jelle steeds meer kunstenaars die mee wilden doen aan zijn route. "Dat viel niet mee. De meeste kunstenaars zijn laks wat hun aanmelding voor evenementen betreft; alleen voor hun kunst zijn ze actief. Ik moest hen ervan doordringen dat de route naamsbekendheid zou geven en dat dat het allerbelangrijkste is voor een kunstenaar. Verkoop komt dan vanzelf."

In 2010 wist Jelle voor het eerst subsidie te krijgen voor het evenement. Daarvoor had hij alles uit eigen zak betaald en soms een kleine bijdrage gevraagd van de deelnemende kunstenaars. Dankzij de subsidie en de hulp van Kees Veelenturf werden mooie programmaboekjes gedrukt, werd een website gemaakt (www.kunstkringbodegraven-reeuwijk.nl) en werden meer deelnemers geworven. Na de gemeentefusie ontstond de KunstKring Bodegraven-Reeuwijk, die de organisatie op zich nam. Het evenement groeide enorm van 23 deelnemers naar 102 in 2014. Het bestuur verdubbelde en dat werkte fantastisch. De KunstKring Bodegraven-Reeuwijk is voor mij een soort kindje. Gelukkig wil Kees Veelenturf haar onder zijn hoede nemen. Dat gaat hij grandioos doen."

Kunstmarkt

Vanaf 2010 veranderde de atelierroute van een jaarlijks in een tweejaarlijks evenement, zodat kunstenaars de tijd hadden om nieuwe stukken te maken. Deze verandering betekende wel dat er ruimte ontstond voor andere initiatieven. "We hoorden dat enkele kunstenaars een eigen evenement wilden opzetten. Dat wilden wij voor zijn. We waren bang dat de kunstenaars anders verdeeld zouden raken, terwijl je samen sterker staat. Toen hebben we de Kunstmarkt opgezet om de 'lege jaren' tussen de Atelierroutes te vullen."

Zo kregen kunstenaars die wel jaarlijks wilden exposeren toch die kans. "Dit jaar staan er 28 kunstenaars op één locatie bij elkaar. Er is een hapje en een drankje, er wordt een expositie geopend en ik neem officieel afscheid van het voorzitterschap."

Het belooft een prachtig evenement te worden. "Het mooiste is dat je de kunstenaars zelf kunt vragen hoe zij hun werken hebben gemaakt en wat hun gedachte erachter was. Ook voor de kunstenaars is dat erg leuk. Dat mensen ontroerd raken of roepen 'Wauw, dat is mooi!', dat is waar je het voor doet. Dat motiveert om weer nieuwe kunst te maken."

Tekst: Key Tengeler