Anders bekeken: Best wel treurig

Mag je van gemeentelijke bestuurders verwachten dat ze midden in hun eigen samenleving staan? Vind ik van wel. Een bestuurder komt op voor de belangen van zijn/haar taakgebied. Het beste doe je dat uit eigen ervaring: je weet wat er speelt als je actief lid bent van de gemeenschap. De gemeentewet verplicht wethouders dan ook te wonen in de plaats waar ze zijn aangesteld. Met een uitzondering: de gemeenteraad kan een wethouder voor een periode van een jaar ontheffen van deze verplichting. Er zijn redenen te bedenken dat dit tijdelijk nodig is, dus vooruit, een logische uitzondering. De Eerste Kamer heeft recent een voorstel verworpen om wethouders toestemming te geven langere tijd buiten hun standplaats te gaan wonen. Een van de tegenstanders zei te vrezen voor 'wortelloze' bestuurders. Conclusie: wettelijk hoort de wethouder gewoon te wonen in de plaats waar hij/zij werkt. De standaard is helder.

En nu wordt het best een beetje raar. Sinds begin dit jaar woont wethouder Inge Nieuwenhuizen in Oudewater. Want, zo luidde het argument, ze kon in Bodegraven-Reeuwijk geen alternatief vinden, nadat ze moest verhuizen uit haar huurwoning. Bedenk dat zij speciaal in onze gemeente was komen wonen om in mei 2018 een onzer wethouders te worden. Zeg maar van buiten ingevlogen omdat de lokale VVD geen goeie kandidaat beschikbaar had. Er is nu bijna een jaar verstreken, de termijn die de gemeentewet als uitzondering benoemd. Als wethouder verdient mevrouw Nieuwenhuizen rond de 6.300 euro per maand. Hoe bizar is het dan als je beweert dat in onze gemeente geen passende woonruimte beschikbaar is? Wat moeten mensen die veel minder verdienen daarvan denken? Extra bijzonder: deze wethouder is verantwoordelijk voor citymarketing, recreatie en toerisme, zij moet Bodegraven-Reeuwijk op de kaart zetten. Dat maakt haar verhuizing naar Oudewater misschien nog treuriger.

door Henri Stolwijk