Fiks dit

Zeker, schaamte is een persoonlijke zaak, de een is de ander niet. Maar waar liggen in ons gemeentehuis de grenzen? Er zijn een paar dossiers waarvan ieder weldenkend mens zegt: waarom wordt dat in vredesnaam niet opgelost?

Eerst de Openbare Begraafplaats in Tempel. De bouw van een nieuwe aula ligt anderhalf jaar stil. Oorzaak: opdrachtgever Uitvaartverzorging Brouwer de Koning uit Haastrecht krijgt de financiering niet rond. Een voorstel om dan maar een lening te verstrekken uit de gemeentekas wees de raad af. Achter de schermen zou gewerkt worden aan het oplossen van dit financieringsprobleem, maar sinds 19 februari 2019 is niks concreets gebeurd. Mogen we dat schandalig noemen?

Dan het dossier Warmtevoorziening: nieuwe technieken moeten in voorbeeldwijk Weideveld voor een goed klimaat in huis en voor warm water zorgen. Dat heet duurzaam. In 2017 noemt wethouder Jan Leendert van den Heuvel het "een feest om in Bodegraven te wonen, helemaal als het ook nog duurzaam is". In de praktijk schort daar veel aan. Storingen zijn aan de orde van de dag en dus is er soms geen warm water, dan weer valt de verwarming uit. Barre ellende. Bewoner Levi Hoogendoorn beleefde recent een jubileum: voor de tiende keer meldde hij dat er in zijn huis geen warm water was. Dit jaar wel te verstaan, dus in 3,5 maand tijd. Het onderwerp is al regelmatig in de gemeenteraad aan de orde geweest, er zijn grote woorden gesproken, beloftes gedaan, beterschap toegezegd. Dan zou je zeggen: gemeente, sla met je vuist op tafel, sleep de leverancier desnoods voor de rechter, kom op voor je inwoners! Of daarmee wordt gedreigd? Het zou kunnen, maar per saldo is het probleem onopgelost. Dan kun je als gemeenteraad gezellige theorietjes ontvouwen over een duurzame gemeente. Maar fiks dit eerst. Dat scheelt (veel) kromme tenen.