Het einde van één van de oudste sportclubs van Reeuwijk

REEUWIJK-BRUG - Het huidige grote aanbod aan sportverenigingen was rond 1970 nog lang geen feit. Doordat er geen nieuwe aanwas is en door de coronacrisis is er een abrupt einde gekomen aan herengym in Reeuwijk.

Met de slogan 'Trim u fit' wilde het NSF (nu NOC*NSF) in de zestiger jaren de noodzaak van bewegen onder de aandacht brengen, omdat mensen meer vrije tijd kregen nadat vanaf 1960 de vrije zaterdag geleidelijk werd ingevoerd. Zo ontstonden de binnensportverenigingen. Lange tijd waren er in Reeuwijk maar drie sportverenigingen. Bij RVC ’33 kon je voetballen, atletiek kon je beoefenen bij Sportclub Reeuwijk en gymnastiek voor heren in zalencentrum De Brug.

De inmiddels 75-jarige Chris Buitelaar was trainer bij Sportclub Reeuwijk toen hij door Wim Couturier en Sas Meerman gevraagd werd om trainer te worden van de herengym. Chris: “Op dat moment volgde ik een avondstudie tot gymleraar. Wat ik tijdens mijn studie leerde, kon ik in de praktijk toepassen, allemaal nieuwigheden uit de recreatiesport."

Lichamelijke conditie
"Het was een wilde club mannen die er fanatiek tegenaan gingen tijdens de trainingen," aldus Chris. Hij gaf circuittrainingen, rek- en strekoefeningen en balsporten. Kortom, alles voor de lichamelijke conditie. "Ze hielden van een balletje trappen, waarbij de lampen van het plafond het regelmatig moesten ontgelden. De uit voorzorg aangeschafte doos met reservelampen moest regelmatig aangevuld worden." Na afloop dronken ze vaak een kopje koffie met elkaar, wat regelmatig overging in een drankje (en nog één).

IJshockey
"Mijn eerste training gaf ik op 3 oktober 1970, een datum die ik nooit zal vergeten. Diezelfde dag werd onze oudste zoon geboren," glundert Chris. "Als trainer wilde ik het iets beschaafder. Een van die nieuwigheden was een rubberen schijf (puck) in plaats van de voetbal. Dat scheelde heel wat lampen. Zaalhockey met plastic sticks was er ook zo één. Ik pas hierbij de de regels van ijshockey toe, de ruige versie van hockey zeg maar. De tafels van de zaal werden op zijn kant gezet en dienden als de kanten via welke de puck gepasst kon worden. Was er storm op komst, dan waren ze luidruchtiger en maakte ik de training net wat straffer. Dan kwam regelmatig de vraag om een 'Piet-momentje'. Piet was een van de deelnemers die altijd wel een mop wist. Dan konden ze even op adem komen. Mijn insteek was zo te trainen dat ze zondag spierpijn hadden en maandag weer gezond aan het werk konden."

Modern
De groep bestond uit circa dertig trouwe leden. Toen de gymzaal in het dorp kwam, zijn ze daarnaartoe verhuisd. "Het was vechten om de uurtjes toen binnensport algemeen goed werd, dus de komst van sportzaal de Roerdomp was een welkome." Inmiddels was de groep gegroeid tot vijftig man. Chris splitste de groep in tweeën: de ene helft circuittraining en rek- en strekoefeningen, de ander conditie-, kracht- en souplessetraining.

De twee type trainingen wisselden elkaar af. De oubollige naam herengym was inmiddels veranderd in Fitness Training Zaterdag Morgen (FTZM). "Fitness, dat was modern in die tijd. Van de Roerdomp gingen we naar de Meerkoet, tot we daar drie jaar geleden min of meer zijn uitgejaagd. De huurtarieven waren zó astronomisch gestegen. We zijn weer teruggegaan naar de gymzaal op het Dorp, waar we zaterdagochtend het rijk alleen hebben."

Echt afscheid
Training geven op zaterdagmorgen is nooit een straf voor Chris geweest. "Ik ging er met een lach naar toe en kwam weer even vrolijk terug. Ooit begonnen we met een club van 30-plussers. Inmiddels zijn we eerder 60-plussers. Nieuwe aanwas was er niet en de club werd steeds kleiner. Door de coronapandemie kwam het clubje FTZM abrupt tot een vroegtijdig einde. Het definitieve afscheid, gezellig met elkaar uit eten, laat nog even op zich wachten. Tot die tijd houd ik ze bezig door oefeningen via de mail met ze te delen. Of ze die ook daadwerkelijk doen? Dat is ieders eigen verantwoordelijkheid.”

Tekst en beeld: Marlien van Leeuwen