Er is perspectief

In de vijver voor ons huis leren zes paar ganzenouders hun jongen zwemmen. Ze hebben een hoge schattigheidsfactor. Maar er is ook een andere kant. De ganzen gunnen elkaar vaak het licht in de ogen niet. En wat dacht u van alle poep op de wandelpaadjes. Ik vind ze inmiddels heel wat minder schattig.

Aan veel dingen zitten twee kanten. Het mooie heeft een schaduwkant, rondom een donkere wolk zit een zilveren randje. Zelfs bij corona. Aan de ene kant horen we over sterfgevallen, ziekenhuisopnames, bestaansonzekerheid. Aan de andere kant zien we grote onderlinge betrokkenheid, meer rust in hectische levens, herstel van natuur.

Ja, voor mij is het makkelijk praten over het mooie. Want ik ben niemand verloren aan het virus. Ik ben mijn met toewijding opgebouwde bedrijf niet kwijt en ik heb geen rommelig eindexamen hoeven doen. Maar net als iedereen heb ik toch last van het virus.

Juist nu vragen mensen zich af: waar is God? Blijft hij afzijdig? Is dit een straf, of een test?

Ik kan niet goed uit de voeten met dat soort beelden. Ik denk dat je God meer kunt zien in de manier waarop mensen omgaan met wat hen aan narigheid overkomt, dan in de narigheid zelf. In Jezus Christus is een God aan het werk die naast ons staat in alles wat we meemaken. Hij heeft zelf geleden, dus Hij weet wat het is. Hij vond een weg door de dood heen; er is dus perspectief.

De Auschwitz-overlevende Viktor Frankl zei: ’De nazi’s beroofden ons van elk spoor van menselijkheid, maar er was één vrijheid die ze ons niet konden afnemen: de vrijheid om te beslissen hoe we reageerden’. Wat ons overkomt, schudt ons wakker, maakt dat we anders aankijken tegen onszelf en onze wereld. Wij hebben de vrijheid om te beslissen hoe we reageren op de tragiek van het coronavirus. Dat kan met moed, veerkracht, vertrouwen, discipline, empathie.

Even terug naar de ganzen in de vijver. Laat ik maar beginnen met het besluit me niet te focussen op de poep. Laat ik maar liever genieten van het nieuwe leven, van jongen die groeien als kool, van zorgzaamheid van de ouders voor hun kroost.

Murielle van Diepen
Voorganger De Ark-Reeuwijk