Kunst met woorden

REEUWIJK-BRUG - Als kind schreef Marysol van 't Hoog al verhaaltjes voor het slapengaan, die ze tijdens het oppassen voorlas aan de kinderen uit de wijk. Opstellen schrijven was ook zo’n favoriete bezigheid en tijdens het voortgezet onderwijs was bij haar thuis op de zolderkamer de redactie gevestigd van het schoolkrantje 'De Smiecht'.

Samen met drie vriendinnen typten ze de schoolroddels uit op ouderwetse typemachines. Zwaar overtrokken werden die roddels hilarische, korte verhaaltjes en een langlopende soap, die eindigde met een cliffhanger om in de volgende Smiecht vervolgd te worden. Die typemachines verslonden typelint, papier en ouderwetse typex uit zo’n potje. Daarom kostte het krantje een kwartje, wat er grif voor betaald werd.

Op tafel ligt een groen notitieboekje. Marysol: “Die gaat altijd mee. Als ik een woord hoor of ergens een regel lees die mij aanspreekt dan schrijf ik die op. Soms wachten ze geduldig in dat schriftje om maanden later gebruikt te worden. Soms moeten ze gelijk tot een verhaaltje of gedicht gevormd worden. Overal zit een verhaal in. Ik schrijf vanuit mijn emotie. Iemand meenemen in je verhaal en er dan ineens een gekke draai aangeven, ik doe niets liever. Onze kinderen Milo (9 jaar) en Nika (6 jaar) zijn mijn grote inspirators. Kinderen fascineren mij. Ze zijn zo puur en sprankelend."

Laten lachen
Marysol wil mensen vermaken met gewone, alledaagse dingen. Ze maakt veelal herkenbare verhaaltjes en zet ze op haar Facebookpagina. "Ik neem situaties op de hak en daarbij vergeet ik mijzelf niet hoor. Nu ik niet naar de nagelstudio kan, heb ik voor het eerst in mijn leven nagellak gekocht. Het drama dat volgde, beschrijf ik dan. Ik wil met woorden een werkelijkheid creëren waarmee ik anderen kan verrassen, laten lachen.”

Als je berichten zo vaak worden gelezen, is het dan een idee om ze te bundelen? Marysol: “Dat zou dan een heel vermakelijk boekje worden. Zo één die je kunt pakken en weer wegleggen.”

Op volle toeren
Marysol schrijft ook gedichten. “Ik word onrustig als ik ze niet schrijf. Voor mij werkt het zo ontspannend. Ik blijf er net zo lang aan schaven tot ze goed genoeg zijn. Ik had mijzelf voorgenomen de eerste honderd te bundelen. Het is er nog niet van gekomen. Ze zijn zo puur. Doorgaans gaan ze over mijn intiemste gedachten. Naar de buitenwereld stel ik mij doorgaans niet zo kwetsbaar op, maar vooruit, bij het artikel mag je deze plaatsen: Gelukkig draait de praktijk weer op volle toeren."

Onder de kerstboom
Haar partner Remco heeft het kinderverhaal dat ze ooit geschreven had, laten drukken. Het lag onder de kerstboom. "Dat was wel even schrikken, je eigen titel en naam op zo’n boek. Ik heb het voorgelezen aan Milo en Nika en ze vonden het prachtig. De laatste bladzijden waren leeg, want het was nog niet helemaal af. Milo en Nika waren zo nieuwsgierig naar de afloop. Er is geen betere stimulans om het af te schrijven. Het zit vol humor en fantasie. De titel? Die wil ik nog aanpassen."

Werk in uitvoering
Marysol heeft heel veel lol in het schrijven en ook haar lezers genieten van haar schrijfsels. Heeft ze misschien nog een beetje koudwatervrees voor haar verhalen in boekvorm verschijnen? Tot die tijd kunnen we ons vermaken op haar Facebookpagina!

Tekst en beeld: Marlien van Leeuwen