Supergezellig met de meiden

BODEGRAVEN - Tijdens zo’n zomerse stortbui treffen we de 17-jarige Britt van de Lugt bij Rohda’76 in Bodegraven. De plassen zijn zo diep dat je niet met droge schoenen het terrein op kan. Britt staat al klaar in haar Rohda’76 tenue. In de kantine vertelt ze wat er zo leuk is aan de vereniging.

Britts ogen stralen. “Als kind ging ik met mijn vader en broer mee naar het veld. Die voetbalschoenen! Dat was het helemaal voor mij. De noppen die je hoorde als het team over de straat liep. En daarna in het tenue van Rohda het veld op. Mooier kon niet! Ik denk dat ik zes jaar was toen ook ik met die noppenschoenen het veld op ging, als het enige meisje tussen de jongens. Maar ik heb het altijd naar mijn zin gehad. Het niveau van de jongens, daar deed ik niet voor onder. En samen met hen at ik een patatje of tosti na de wedstrijd."

Jongensvoetbal is anders dan meidenvoetbal, vertelt Britt, maar het verschil is astig uit te leggen. Meer snelheid en actie? "Als ik in het jongensvoetbal de bal kreeg, wist ik al waar de ruimtes lagen en naar wie ik door zou passen. Het laatste jaar dat ik met de jongens meevoetbalde, was ik zelfs aanvoerster van het team. Maar op een gegeven moment miste ik de sociale aansluiting. Echte jongenszaken, daar lag mijn interesse niet. De overstap naar een meidenteam was super: geen extra kleedkamer meer voor mij, maar met zijn allen een klein feestje bouwen met muziek. Eenmaal op het veld zijn we serieus met de focus op winnen."

Tekst en beeld: Marlien van Leeuwen