'Als ik weet hoe het werkt, kan ik het vaak ook maken'

REEUWIJK - Haar hele leven lang maakt zij al gebruik van haar creativiteit, van beeldhouwen tot stencilart. Sinds kort schitteren ook twee van haar kunstwerken in De Spil in Reeuwijk. Over wie dit gaat? Kunstenares Ellis Kon. Zij vertelt over haar talent, haar leermethode en haar ontwerpen voor De Spil.

Met een grote zwaai onthulde directeur Janneke Pillen het nieuwe kunstwerk in De Spil; een collage van handen die bezig zijn. De handen laten de verscheidenheid van Reeuwijk en de diensten van De Spil zien.

Aangeboren creativiteit
"Bij mij in de familie is creativiteit en handig zijn aangeboren," vertelt Reeuwijkse kunstenares Ellis Kon. "Als wij iets zien, kunnen wij het meestal ook maken." Vroeger ontwierp ze al geboorte- of trouwkaartjes. Later, toen haar kinderen geboren waren, kregen de kinderen slaapkamers met een thema. "Ze hebben van alles op de muur geschilderd gekregen, van kastelen en vuurtorens tot dieren." Waar Ellis creatief is met verschillende kunstvormen, is haar tweelingbroer dit met bouwen. "Allebei onze ouders hadden twee rechterhanden, dus wij hebben een kleine voorsprong."

Toch vond Ellis het belangrijk om hierin een opleiding te genieten om zich te ontwikkelen. "Ik wilde graag naar de Kunstacademie in Amsterdam, maar in die tijd gingen meisjes van 17 jaar uit Nijmegen niet alleen studeren in de grote stad. Toen heb ik gekozen voor een opleiding waar ik mijn creativiteit ook in kwijt kon en toch onder de vleugels van mijn ouders bleef: reclametekenaar." Deze opleiding draaide om het oude vakwerk van het ontwerpen van logo’s, het met de hand tekenen van lettertypes en het zetten van lijnen tot op 1 pt nauwkeurig.

In cement gegoten
Na haar middelbare school kwam Ellis in de automatisering terecht en het maken van kunst kwam op een laag pitje te staan. Nadat ze een nieuwe uitdaging aannam in de autobranche kwam ze dan toch in Amsterdam terecht. “Ik startte daar als projectleider voor een aantal automatiseringsprojecten. Naarmate het bedrijf groeide kwam er behoefte aan iemand die de communicatie en vormgeving op zich kon nemen. Dat werd mijn opstap naar creatiever werk.”

Toen Ellis twintig jaar geleden van Leidschendam naar Waddinxveen verhuisde, wilde ze meer aan haar creativiteit werken. "Ik heb toen tien jaar lang wekelijks les gehad van beeldend kunstenaar Josiah Onemu in Waddinxveen. Hier heb ik onder andere geleerd om beelden te maken met cement. Dit zijn vaak lange projecten, maar wanneer het af is, geeft het veel voldoening." Door wisseling van haar baan kwam Ellis vijf jaar geleden in Reeuwijk-Dorp terecht.

Masterclass
Het afgelopen jaar kwam Ellis in aanraking met stencilart, een vorm van graffiti waarbij een sjabloon wordt gebruikt. Ze besloot een masterclass in te volgen in Amsterdam en liet zich inspireren door werken van Blek le Rat en Banksy. "Beiden laten hun art achter op muren. Dit sprak mij direct aan. Ik was erg benieuwd naar de techniek. Toen ik de masterclass volgde, gingen mijn creatieve radartjes draaien. 'Oh, werkt dat zo?' Vervolgens was ik in mijn hoofd al bezig hoe ik deze technieken thuis kon gebruiken. Ik ben gestart met een serie van zes portretten," vertelt Ellis. "Marylin Monroe, David Bowie, Ramses Shaffy, Shade Adu, Covid Nurse en Snoop Dogg. Bij ieder nieuw portret probeer ik te leren en mijn technieken te verbeteren."

Bij stencilart komt veel kijken. Om haar werkmethode uit te leggen, nemen we het portret 'Covid Nurse' als voorbeeld. "Ik werk vanaf een foto of een combinatie van foto's. Wanneer ik deze gevonden heb, zet ik deze om naar een zwart-witafbeelding met minimale lijnen en groot contrast. Daarna maak ik er een papieren mal van. Hier zit wel een aantal uur snijwerk in." Vervolgens spuit Ellis eerst de achtergrond op het doek. Wanneer dit droog is, begint ze met het vastzetten van de mal op het doek. "Dit is een precisiewerkje. Alles zet ik vast met drukpunten en speldjes," legt ze uit. "Vervolgens spuit ik het portret en is het klaar wanneer het goed is gedroogd."

De Spil
Toen het Reeuwijkse dienstencentrum De Spil Ellis' stencilart-techniek zag, sprak die hun direct aan. Al snel kreeg ze de vraag om op een van de muren van De Spil een kunstwerk in stencilart te maken dat doet denken aan Reeuwijk. "Dan gaan bij mij meteen de bekende radartjes draaien," vertelt de kunstenares. "Hoe kan ik de nieuwe huisstijl van De Spil combineren met onderdelen die mij aan Reeuwijk doen denken?" Het werd een kunstwerk met onder andere een boot, riet en een grutto.

Niet veel later volgde een tweede verzoek vanuit De Spil, nu met de vraag of een bestaand doek van De Spil van 4 meter breed en 2,5 meter hoog gebruikt kon worden. En het nieuwe ontwerp moest in het verlengde liggen van het eerdere kunstwerk. "De eerste wand laat het buitengevoel zien, nu wilde ik binnen pakken. Er zijn veel activiteiten in De Spil, waardoor ik al snel op 'handen' kwam, mannen- en vrouwenhanden, die de verscheidenheid weerspiegelen." Het kunstwerk is inmiddels te bewonderen. "Bij dit ontwerp kon ik met veel meer details werken. Er was geen spuitwerk nodig waar ik grove mallen voor moest maken. Ik kon het idee op de computer realiseren. Het was een heel andere manier van werken dan met de spuitbussen en mallen van stencilart."

Blijven leren
Volgens Ellis heeft iedereen talent. "Je moet je fantasie gebruiken en durven. Dan kom je al een heel eind." Zelf hoopt ze dat ze nog heel lang met haar handen kan blijven werken. "Het is mijn droom om een keer te exposeren, maar hoe ik dat precies wil vormgeven weet ik nog niet."

Voorlopig blijft ze zich ontwikkelen en zich verdiepen in veel verschillende kunstvormen. "Ik vond het super om afbeeldingen op muren buiten mijn eigen huis te mogen maken. Daar leer ik qua techniek weer heel veel van. En ik ben er ook achter gekomen dat hoe groter het kunstwerk is, hoe leuker ik het vind om het te maken."

Tekst: Sabrina den Haag