Stompzinnig en beschamend

Een even stompzinnig als beschamend fenomeen is de hoeveelheid afval die wij met elkaar dumpen langs de openbare weg en in de natuur. Berekeningen leren dat in ons eigen land 98 miljoen flesjes en 156 miljoen blikjes eindigen als zwerfafval.

Daders zijn schaamteloos: het afgelopen weekeinde stond op een van de lokale FB-pagina’s een foto van een auto op een parkeerplaats bij de McDonalds Bodegraven tussen de verpakking van de zojuist verorberde afhaalsnacks. Te veel moeite om 3 of 4 meter naar de afvalbak te lopen, dus uit het raam gedonderd. Komt vaker voor, kijk maar om je heen. Wandelaars in de polders tussen Nieuwerbrug en Bodegraven kunnen lege flesjes en koffiebekers en verfrommelde (plastic) verpakkingen overal en nergens niet ontgaan. Opritten naar snelwegen zijn ook een gewilde vuilnisbak: flikker maar uit het raam, probleem ‘opgelost’. Op dergelijk asociaal gedrag staat weliswaar een geldboete, maar ja, dan moet de politie je wel op heterdaad betrappen.

Nu is niet iedereen hetzelfde, er zijn mensen die er geheel vrijwillig wat aan doen. Zo raapt een man in een geel hesje, gewapend met een grijper en een afvalzak, al vele jaren een paar keer per week afval langs de Goudseweg e.o. Ook op het fietspad langs de Rijn tussen Bodegraven en Nieuwerbrug is zo’n afvalridder actief. Onlangs trof ik hem. “Het gebeurt wel dat, als ik op de heenweg alles heb opgeraapt, ik op de terugweg alweer van alles tegenkom.” Op FB stond recent dit bericht van een Reeuwijkse: “Jeetje, weer een hele volle vuilniszak aan zwerfvuil opgehaald op de Kerkweg, zoveel dat de zak voor mij niet meer te tillen was.” Er bleken zelfs gehaktballen in de sloot te liggen! Na een telefoontje haalde de gemeente de volle zak binnen luttele minuten op. Weliswaar een positief einde, maar het blijft beschamend.