Arnolda Hendrika Postulart: een krasse 100-jarige

REEUWIJK - Op 13 maart 1921 werd er een klein meiske geboren in Winssen, een klein dorpje in de buurt van Nijmegen. Het zevende kind op rij, maar nog niet de laatste. In totaal kregen haar vader en moeder tien kinderen. Haar ouders zullen nooit bevroed hebben dat ze zo gezond 100 jaar oud zou worden.

Arnolda Hendrika Postulart is een keurig verzorgde dame die nog volop van het leven geniet. Haar handen liggen nooit stil. Er is altijd wel een handwerkje waar ze mee bezig is. En schilderen doet ze ook graag. In haar smaakvol ingerichte woning hangen de zelfgemaakte kunstwerken aan de muur.

Haar vader was meester-metselaar en dat was zo’n goede baan dat het het gezin aan niets ontbrak. Of zoals mevrouw Postulart vertelt: “Alles volop. Wat je nodig had, dat was er.” Haar ouderlijk huis had een grote boomgaard met allerlei soorten fruit. “We woonden daar heerlijk, zo vrij als een vogel. Vriendinnen kwamen regelmatig spelen, want we hadden zoveel ruimte.”

Lagere school
Ze ging graag naar school en na de lagere school kon ze doorleren op de handwerkschool. Kleding naaien, haken, breien en borduren, allemaal vakken die toen voor meisjes bij de opvoeding hoorden. Tegenwoordig is er nog een enkeling die het kan. Na school was het werken en geld verdienen. Voor mevrouw Postulart werd dat naaien bij een gezin en daarnaast de huishouding.

Liefde op het eerste gezicht
Bij kennissen in Nijmegen kwam ze hem tegen: Socrates Bournas, een Amerikaan van Griekse komaf. Het was liefde op het eerste gezicht. Een huwelijk kon niet uitblijven. Socrates had twee zonen: Pieter en Paul. Zowel Socrates als de oudste zoon Pieter zijn helaas overleden. Arnolda heeft haar meisjesnaam weer aangenomen. Paul woont in Hilversum en heeft vier dochters.

Ontroerend
Er is een moment geweest dat Arnolda zou moeten worden opgenomen in een verpleeghuis. Haar pleegzoon Paul en zijn dochter Lisanne hebben alles op alles gezet om dat te voorkomen. En dat is gelukt. Er is nu 24 uur per dag, zeven dagen in de week zorg aan huis. Ivana, een Slowaakse verpleegster, neemt het grootste deel van die zorg op zich. Daarnaast is er een clubje van drie vaste ‘ZorgMiesen’ die Ivana aflossen. Het is ontroerend om te zien hoezeer Ivana en Arnolda op elkaar zijn ingespeeld. Door haar Amerikaanse echtgenoot spreekt Arnolda vloeiend Engels, waarin ze met Ivana communiceert. Ivana noemt haar liefdevol een ‘angel’ voor wie het mooi is om te mogen zorgen. Ze blijken samen diepgaande gesprekken te hebben.

Positiviteit en gezond eten
“Ik heb altijd gezond gegeten, veel groenten en fruit. Ik heb ook altijd veel bewogen, zoals fietsen, en ik heb heel wat gedanst,” vertelt Arnolda. Het is opvallend hoe positief ze in het leven staat. Elke dag wordt er nog werk gemaakt van haar uiterlijk, tot en met haar nagels aan toe. Als het even kan, gaan Ivana en Arnolda naar buiten, genieten van alles wat leeft en bloeit.

Onder de mensen
Voor de coronacrisis ging Arnolda elke dag ‘beneden’ even een kopje koffie drinken. Elke woensdag had ze gym en zodra dat weer opengaat, is ze van de partij. Sjoelen was ook een van de activiteiten. Niet dat ze sjoelen zo geweldig vond, maar de onderlinge gezelligheid maakte alles goed.

Bezoek van de burgemeester
Mevrouw Postulart is gelukkig ingeënt en zo kan ze weer bezoek ontvangen. Een 100-jarige in de gemeente, dat laat burgemeester Van der Kamp niet onopgemerkt voorbij gaan. Afgelopen maandag kwam hij gezellig op verjaarsvisite met ook voor deze 100-jarige een prachtige bos bloemen.

Tekst: Marlien van Leeuwen