Kinderen spiegelen pijn van ouders

Een moeilijke jongen van 16 jaar. Onhandelbaar, gedragsproblemen én veel buikpijn. Voor de buikpijn was geen medische oorzaak te vinden. Als therapeut kwam ik niet verder met deze jongen. Wel leerde ik hem te ontspannen met behulp van boogschieten en door met hem te praten.

In gesprekken met de ouders kreeg ik wel een ingang. Ze waren bereid om apart van elkaar hun persoonlijke ontwikkeling en blokkades te onderzoeken. Toen de vader de leeftijd had van zijn zoon, had hij soortgelijke klachten. Zijn eigen vader was gewelddadig en vernederde hem. Hij kon het nooit goed doen. Ook hij had veel buikpijn.

De vader had over zijn pijnlijke ervaringen heen geleefd. Het was voor hem een onverwerkt trauma. Zijn uitlaatklep was zijn boosheid naar zijn eigen zoon. En zo was de cirkel rond. Kinderen spiegelen de pijn van hun ouders. De vader gaf zijn eigen pijn dagelijks door, zonder zich daarvan bewust te zijn. En, heel belangrijk, ook zonder daar schuld aan te hebben. Zijn eigen verhaal maakte hem wie hij was. Door zijn eigen emoties te gaan verwerken, kon hij zijn zoon helpen te helen.

Ik heb de vader begeleid bij het verwerken van zijn traumatische ervaringen met behulp van analytische therapie. De gedragsproblemen en buikpijnen van zijn zoon werden minder. De jongen spiegelde de pijn van zijn vader. Toen de pijn van zijn vader minder werd, verdween ook zijn eigen pijn.

Ben dankbaar dat ik zulk waardevol werk mag doen.