Familie Berk: Ed, (grote) Tim en Liliane.
Familie Berk: Ed, (grote) Tim en Liliane. Foto: Eigen foto

Ander huis, maar ‘Tim’ blijft hetzelfde

Human Interest

REEUWIJK/CURAÇAO - “Is het niet een leuk idee was om een artikel te wijden aan onze huizenruil ‘Curaçao-Reeuwijk’? Een leuk verhaal voor in coronatijd!” Dat was de vraag die de Reeuwijkse oud-dorpsdichter Liliane Berk mij enige tijd geleden stelde. En zo geschiedde: een digitaal dubbelinterview met Liliane en de Curaçaose Karolien Versteeg. Inmiddels zitten beide gezinnen alweer een kleine drie maanden in elkaars huis.

En dat bevalt tot nu toe heel erg goed. Liliane: “Alles klopte gewoon bij onze huizenruil. Karolien had een oproep gedaan op een Facebookpagina. Nadat we contact hadden gelegd, hebben we het in 24 uur geregeld. Het klikte heel erg en onze wensen kwamen heel goed overeen. Karolien wilde niet zo’n groot huis, wij wel, het liefst met een zwembad. Dat heeft Karolien. En zij heeft onze boot. En ook de zorg voor alle huisdieren (Liliane heeft een kat en Karolien twee honden, red.) was geen probleem. Eigenlijk zouden we in 2020 al gaan, maar door corona lukte dat niet. Gelukkig lukte het dit jaar wel!”

Kleine Tim en grote Tim
Nu is het verschil tussen Reeuwijk en Curaçao best groot. Randstad versus eiland, andere leefomstandigheden. Maar behalve verschillen is er een grote overeenkomst: beide moeders hebben een zoon die ‘Tim’ heet. Hoe bijzonder is dat? Liliane: “Toen we contact hadden, kwam ook de vraag voorbij: heb je kinderen? Ja, zei ik. Mijn zoon Tim, die moet naar school. Toen was Karolien even stil en zei: “Nou, je moet even raden hoe mijn zoon heet. Die heet ook Tim!” Al snel stond Tim van Liliane (11 jaar) bekend als ‘grote Tim’ en Tim van Karolien (6 jaar) als ‘kleine Tim’. De overeenkomsten hielden niet op. Karolien: “Nadat alles in kannen en kruiken was, stuurde ik een paar weken later een foto naar Liliane met de boodschap ‘We zijn er klaar voor om naar Nederland te komen’. Op de foto stond mijn Tim in een gele broek, een gele jas en met een gele muts. Liliane heeft mij toen een foto teruggestuurd met het bericht ‘Ik heb net een skipak gekocht voor mijn Tim: ook helemaal in het geel’.”

Waarom huizenruil?
Daar hebben beide dames duidelijke beelden bij. Karolien: “Het is heel simpel. Ik wilde genieten van de lente en de zomer in Nederland. Op Curaçao zijn wel seizoenen, maar minder extreem. Maar ik heb het ook voor mijn (kleine) Tim gedaan. Alleen al de sneeuw zien was voor hem een hele ervaring. Alles is hier anders: de eendjes, de kuikentjes, de weilanden, het klimaat, de speeltuinen. Andere kindjes leren kennen, de bossen in, het is voor hem allemaal prachtig. Zelfs naar de speeltuin gaan op de hoek van de straat is voor hem geweldig.”

Ook Liliane weet goed waarom ze aan deze huizenruil doet. Liliane: “Ik wilde ook onze (grote) Tim de ervaring geven om ergens anders te wonen. Nu kan het nog, hij zit in groep 8 van de basisschool. En ik en mijn man Ed houden erg van Curaçao: het mooie weer, het duiken in de zee. We hadden altijd al de wens om hier een periode ons leven leiden.”

Je pakt je leventje gewoon op
Maar leidt elders je leven leiden ook tot grote veranderingen in dat leven? Of hebben ze hun leven gewoon opgepakt? Karolien: “Het leven in Reeuwijk is voor mij niet zo heel anders dan thuis. Je pakt gewoon je leven op en dat plant je op een andere plek. En je doet in dat leven wel andere dingen en je ontmoet andere mensen, maar het leven gaat gewoon door. Het is een ander huis, een andere plek, maar heel anders is het niet. In de basis blijft het hetzelfde. Behalve dat ik (kleine) Tim hier naar school moet brengen; in Curaçao kreeg hij thuisonderwijs. En in maart hebben we echt wel even zitten bibberen toen het hier zo koud was. Maar dat heeft de pret niet gedrukt, want Tim was heel blij toen het sneeuwde. En als je kind blij is, dan ben jij dat ook.”

Het tijdelijk wonen in Reeuwijk brengt ook voordelen met zich mee. Karolien haar zakenpartner woont bijvoorbeeld in Moordrecht, dus lekker dichtbij. Wat dat betreft had ze het niet beter kunnen treffen dat juist Liliane uit Reeuwijk en niet iemand uit Groningen op haar bericht om aan huizenruil te doen reageerde.

Voor Liliane zijn de verschillen iets groter. “Onze Tim gaat naar school. Die begint hier heel vroeg, namelijk om zeven uur, maar daardoor zijn ze ook vroeg klaar. Door het mooie weer zijn we veel buiten, eigenlijk alleen maar. En ik sport hier veel meer dan thuis. Ik duik veel en heb inmiddels een duikmaatje. Ik ben vroeger duikinstructeur geweest en kan hier bijna iedere dag het water in, dus ik ben gelukkig.” En sommige dingen zijn echt heel anders. Zo moet Liliane elektriciteit kopen in de winkel. “Dan ga je naar de winkel met 200 gulden - hier hebben ze nog guldens - en zeg je: ‘Ik wil elektriciteit kopen.’ Je krijgt een code op een kassabonnetje met vijftien cijfers, die type je in op je kastje in huis en dan ‘popt’ je elektriciteit weer aan. Als je dat dus vergeet, dan houdt de stroom ook in één keer op. Dan ontdooit je vriezer en je koelkast en dan is alles weg.” Overigens werkt dit niet in ieder huis op Curaçao zo, maar toevallig in Karoliens huis wel.

Nieuwe mensen leren kennen
Tijdelijk ergens anders gaan wonen betekent ook andere mensen leren kennen. Hoe hebben beide dames dat ervaren? Karolien: “Een tijdje geleden zat ik in de auto. Ik was al in Nederland. De radio stond aan. De DJ vertelde dat hij door de lockdown geen kletspraatjes meer had met onbekenden. Bij mij is dat juist het omgekeerde. Ik heb een heleboel nieuwe mensen leren kennen, ondanks corona. Mede door Tim kom ik allemaal mensen tegen en raak ik aan de praat. Ik heb daardoor ook twee hartstikke leuke nieuwe vriendinnen erbij gekregen. Op Curaçao had ik de laatste jaren dat soort praatjes op straat niet meer. Mensen leven veel meer in huis door het internettijdperk. Ik heb dat gemist.”

Voor Liliane is dat anders. Zij waren net aangekomen op Curaçao toen daar de coronaregels veel strenger werden. “Ik leer hier ook mensen kennen, bijvoorbeeld op straat of bij het hek van het huis, maar we hebben hier te maken gehad met een hele strenge lockdown. Vanaf april tot medio mei mochten hebben we vijf weken een soort van opgesloten gezeten thuis. We mochten maar twee keer per week rijden met de auto om bijvoorbeeld boodschappen te doen. Wanneer dat mocht, hing af van je nummerbord. Op Curaçao beginnen de nummerborden met een letter en die letters waren in drie groepen verdeeld: wij mochten woensdag en zaterdag rijden. Voor de rest mocht je niet weg, behalve ’s ochtends en ‘s avonds tussen half vijf en acht, dan mocht je sporten en wandelen. Door de lockdown hebben we veel tijd met ons gezin doorgebracht. We gingen lekker met zijn drietjes bij het zwembad liggen, de plantjes water geven, spelen met de honden en ’s avonds wandelen, de bergen in.”

Eind augustus weer naar huis
Over een kleine anderhalve maand is het grote avontuur weer ten einde, maar beide dames hebben de smaak te pakken. Zeker Karolien wil graag vaker aan huizenruil doen. “Ik hoop dat er reacties komen op dit artikel en dat ze mij benaderen als ze interesse hebben om met mij aan huizenruil te doen.” En dan het liefste weer in de buurt van Reeuwijk, want dat is Karolien zeer goed bevallen. Dus heb je interesse om een periode op Curaçao te verblijven en met Karolien van huis te ruilen? Dan kun je Karolien benaderen via haar mailadres karolienversteeg@hotmail.com.

Tekst: Stefanie Peters

(kleine) Tim en Karolien Versteeg

Advertentie

Categorieën