Waardering

In deze week waarin we Koningsdag vieren, vindt traditiegetrouw ook de lintjesregen plaats. In onze gemeente zijn dinsdag de nieuw-gedecoreerden in het zonnetje gezet en wat mij betreft terecht. Het feit dat ‘het Zijne Majesteit heeft behaagd’, is meestal een bijzondere waardering voor langdurige en onbaatzuchtige inzet voor de medemens en de maatschappij. In veel gevallen is bij de toekenning sprake van omzien naar een ander, zoals door de burgemeester is toegelicht. Niet het ‘ik’, maar het ‘zij (en wij)’ is de rode draad in de verschillende verhalen. Het zorgt voor verbinding in onze samenleving en onderstreept dat ‘samen’ beter is dan alleen. Vanaf deze plaats feliciteer ik de gedecoreerden van harte met de ontvangen onderscheiding.

Op dit moment zitten we politiek gezien in een fase waarin we op zoek zijn naar het (nieuwe) samen. We zijn in gesprek om te verkennen wat ons bindt om van daaruit tot keuzes te komen die goed zijn voor onze inwoners en dorpen. Daar zitten ook moeilijke keuzes bij, want er liggen een paar stevige opgaven op tafel. We willen verantwoordelijkheid nemen voor beleid dat ten goede komt van het ‘wij’ en niet van het ‘ik’. We hebben elkaar nodig, ook in de politiek, om inhoud te geven aan een inclusieve samenleving waarin iedereen kan en mag meedoen.

Zorgen voor elkaar doen we in onze gemeente ook door opvang te realiseren voor mensen die zijn gevlucht voor oorlog, geweld en vervolging. Dat we maar al te goed weten wat dat betekent, herdenken we volgende week. Het laat iets zien van de kracht van onze lokale gemeenschap die niet wegkijkt, maar omziet naar anderen, omdat we elkaar de moeite waard vinden. Een beetje meer ‘zij’ en wat minder ‘ik’.