Politieke column: Schijnbare tegenstellingen

In juli heeft de gemeenteraad de jaarrekening vastgesteld. Het is een lijvig document van meer dan 200 pagina’s met een positief resultaat. Fijn. Toch is zo’n jaarrekening een paradoxaal ding. Sluiten we af met een positief resultaat van 4,7 miljoen euro, hebben we onze leningen met 4,5 miljoen euro moeten verhogen.

Een andere paradox: in zo’n jaarrekening staat voor 16 miljoen euro aan zogenaamde reserves. Ze zijn soms al bestemd voor een bepaald doel, maar deze 16 miljoen staat niet op een spaarrekening. 

Nog één: u en ik mogen als particulier maar beperkt een aflossingsvrije hypotheek aangaan. Terecht. Er is een reëel risico dat we deze aan het einde van de looptijd niet kunnen aflossen. De leningenportefeuille van de gemeente lijkt wel op zo’n aflossingsvrije hypotheek en het blijkt inderdaad erg lastig om deze af te lossen.

Het is aan deze nieuwe raad en dit nieuwe college om anders te gaan besluiten over geld uitgeven, om nieuwe prioriteiten te stellen: dan kan het zelfs zijn dat in het verleden ‘gereserveerd’ geld toch even niet kan worden uitgegeven. Gelukkig hebben wij een wethouder van Financiën die in haar net gestarte loopbaan ferm aangeeft dit in te zien en hieraan te willen werken. In de landelijke politiek schuurt het wel eens tussen de SGP en D66, lokaal kunnen we goed met elkaar overweg.

Nu eerst vakantie. Ik hoop dat we allemaal tijd vinden om te onthaasten, om rust te vinden in de paradox van Augustinus: “Onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in God”.

Jacob Biemond, SGP