Afbeelding

Doe maar liever normaal

Algemeen Anders bekeken

Bekijk het eens andersom, misschien krijg je dan meer begrip voor de ander. Dus kruip ik in het hoofd van een vrouw van middelbare leeftijd die haar hond uitlaat. Vroeg in de avond lopen we (met een kennis die ook een hond heeft) gezellig naast elkaar over het bruggetje bij de Watersnip/Zwaluw dat in het park Broekvelden een fiets- en voetverbinding vormt tussen twee wijkdelen. De twee fietsers die eraan komen kunnen de pot op: we blijven naast elkaar lopen. Als ze voor de tweede keer bellen, gaan we tergend langzaam aan de kant. We zeggen het ook: je mag hier niet fietsen, dat weet je best. Zo, dat lucht lekker op.

Nu weer in mijn eigen hoofd. Wij, mijn vrouw en ik, stappen op de fiets. Via het bruggetje rijden we naar de andere wijk, zoals vele duizenden dat al jaren doen. Voor ons lopen twee dames met hun honden, die obstinaat naast elkaar gaan lopen. Bellen levert geen reactie op, ze lopen stijf door. Na nog een keer wat feller bellen gaan ze toch maar aan de kant. En ze roepen na dat we daar helemaal niet mogen fietsen. “Dat weet je best.”

Lastig gevalletje hoor. De route wordt al tientallen jaren door fietsers en voetgangers gebruikt. Waar elders in het parkje bij de sportvelden in Broekvelden wel gescheiden fiets- en wandelroutes bestaan, ontbreekt hier elke aanduiding. Je zou kunnen zeggen: leven en laten leven, het gaat al vele jaren goed. En het is nu eenmaal een logische verbinding voor fietsers en voetgangers. 

Maar nu steeds meer mensen wandelen en fietsen, gaat het blijkbaar wringen. De ergernis wint veld. Als we dit niet met elkaar kunnen oplossen, per se ons eigen gelijk claimen en de ander geen ruimte geven, moet de overheid blijkbaar weer in actie komen en ten behoeve van de lieve vrede een bord plaatsen. Of ligt daar een taak voor het wijkcomité? Al kun je ook stellen: waar hebben we het over, doe liever normaal.

Advertentie

Categorieën