Toeristen van buitenaf weten de fluisterboten van 't Wapen te vinden.
Toeristen van buitenaf weten de fluisterboten van 't Wapen te vinden.

Horeca beleeft een zonnige zomer ondanks matig weer

Bedrijfsberichten

BODEGRAVEN-REEUWIJK - De meteorologische herfst is begonnen en laten we eerlijk zijn: in september was het heet, maar de afgelopen maanden waren niet de zonnigste van het jaar. En dan hebben we nog mazzel gehad. We hoefden niet te puffen onder extreme hitte of extreme wateroverlast, zoals elders in de wereld. Daar kwam een lichte recessie bovenop. Hoe is het de horeca in deze zomer vergaan? Een rondje bellen laat ondanks de omstandigheden toch een zonnige indruk achter.

door Marlien van Leeuwen

De Halve Maan in de Meije

“Lang leve de elektriciteit en lang leve de grijze golf die op een elektrische fiets rijdt!” Het enthousiasme van eigenaar Michel Wouters werkt aanstekelijk. Je wordt er blij van. “Het bereik van zo’n elektrische fiets,” gaat Michel enthousiast verder, “is zoveel groter. Dit is mijn eerste jaar als eigenaar van De Halve Maan en ik kan niet anders dan positief zijn. Weer of geen weer, tussen de buien en de wind door komen de 50-plussers uit de omgeving op de fiets. Sommige kunnen amper op- of afstappen, maar als ze er eenmaal opzitten!” Daarnaast trekken de B&B’s in de buurt toeristen.

De Halve Maan heeft een jong team van medewerkers uit de buurt en voert een doorsnee eetcafémenu, maar wel met eitjes van de kippen van de boerderij naast de zaak. “Samen met de boerenzoon onderhandel ik dan over de prijs. Eigenlijk kan het niet, maar het voelt wel goed. Datzelfde geldt voor het overschot aan groenten uit de plaatselijke moestuinen (courgettes nu) dat we verwerken. Onze gasten zijn tevreden met eenvoudige, maar goede maaltijden.”

De Munt in Bodegraven

Jurgen de Vries van De Munt, die het liefst de hele dag in de keuken staat om zijn dressings, sausjes, enz. te maken, beaamt dat het weer grillig was deze zomer: “Dat merk je altijd op je terras. Toch hebben we allerlei toeristen mogen ontvangen, ook uit Duitsland, België en Engeland. Misschien zijn we ons er niet zo bewust van in welke mooie landelijke omgeving we wonen. Het plassengebied, de Meije, buurtschap de Tempel en al die B-weggetjes met boerderijen. Ik hoop er niet op, maar het is een prachtige omgeving voor een hop-on-hop-offbus.”

Een leuke anekdote? Na even nadenken begint Jurgen te grinniken. “Er was een Duitse man die ons vroeg: ‘Die dames daar, aan dat andere tafeltje,’ bubbels gegarneerd met wat fruit te brengen. Zo’n verzoek wordt altijd giechelend ontvangen door onze bediening en je snapt dat we er werk van maken. Bij de dames aan tafel was de verwondering heel groot. Nou zou je denken dat het om romantische avances ging, maar de man in kwestie schatten we op 45 en de dames waren toch echt de 80 gepasseerd. Van zoiets smelt je.”

Custwijc in Driebruggen

“De vorige twee zomers waren duidelijk beter,” concludeert Jaap Schouten, terugkijkend op afgelopen zomer. “Maar zo gauw het mooi weer was, was het gelijk ook hartstikke druk. Met vlagen zat het hele terras vol en stonden mensen te wachten op een plekje. Doordat we langs een fietsroute zitten, komen er overdag veel fietsers en ook wandelaars voorbij. Meestal Nederlanders, maar Duitsers en Belgen komen ook. We verwachten dat zij vanaf het vakantiepark aan de Reeuwijkse Plassen komen.”

Overdag verwelkomt Custwijc dus de toeristen, maar aan het einde van de dag strijken de (trouwe) dorpsgasten neer, die gezellig met elkaar komen dineren met hun gezin of vrienden met oer-Hollandse no-nonsense gerechten. “In de avond is Custwijc het dorpscafé: ons kent ons, en dat is ook aan de bar. Driebruggenaren zijn gezellige lui, lekker makkelijk.”

’t Wapen in Reeuwijk-Brug

“We zijn verwend met de vorige zomers, nu een keer weer een Hollandse,” zegt Arie Elderhorst nuchter. “Het was niet de beste zomer, door het weer en misschien door de recessie. Maar ondanks code geel en oranje van het KNMI ging onze Joop Hagen sloepentocht door. Met zo’n vijftig sloepen en driehonderd man is dat een leuk evenement. De bui viel wel, maar toen waren de deelnemers al binnen, en de barbecue was precies ná de bui gepland.” Toeristen van buitenaf weten de fluisterboten van ‘t Wapen ook te vinden, waarna ze komen lunchen of dineren.

Nog zo’n jaarlijks terugkerend evenement waar ‘t Wapen graag aan meewerkte is dat van de Lions Krimpenerwaard: varen over de plassen met mensen met een geestelijke beperking. “Dat gaat om ongeveer negentig personen waar zo’n dertig begeleiders zich over ontfermen. Dat geheel wordt dan weer in het oog gehouden door een Rotterdamse duikploeg van de brandweer en de Reeuwijkse boa’s. Na afloop verzorgen we een koffietafel met broodjes kroket en zo. Het is mooi hoe ze genieten - en dat doen wij dan ook weer!”

Gasterij Vergeer in Reeuwijk-Dorp

“Voor ons is de zomer nooit het drukste seizoen,” vertelt Danielle Vergeer, die samen met bourgondische broers Remco en Peter Gasterij Vergeer runt. “Het restaurant draait gewoon door, maar onze cateringservice ligt bijna stil. Bedrijven doen niets, omdat iedereen op vakantie is. Datzelfde geldt voor feestjes, die worden niet in de zomer gepland. De maanden juli en augustus gaan we daarom zelf om de beurt op vakantie.” 

Gasterij Vergeer heeft met de inkopen en kosten voor het personeel wel last van de recessie, maar Daniëlle heeft niet de indruk dat de aanloop minder is. Doordat Gasterij Vergeer bij TripAdvisor genoemd wordt, komen er allerlei nationaliteiten: Duitsers, Spanjaarden, Belgen, Italianen en Fransen. Het concept van de gasterij, ‘taste en share’, is echter niet altijd bekend bij de buitenlandse toeristen, en dat levert komische situaties op. “Kijk, Spanjaarden, die snappen het wel met hun tapas cultuur. Maar Duitsers, even generaliserend ‘van de lappen schnitzel’, die moeten even bijgepraat worden.” 

Wat Danielle jammer vindt, is dat er geen fietsknooppunt over het dorp loopt. “Vroeger fietsten toeristen over het dorp. Nu het fietspad langs de snelweg loopt, wordt deze snellere route gekozen. Jammer toch, dan missen ze ons mooie dorp, de Kerkweg, Nieuwdorperweg of Oud-Reeuwijkse weg. Dat is toch een oer-Hollands plaatje!”