Schandvlekken aangepakt?

Zou 2021 een oplossing brengen voor onze schandvlekken? Hopelijk wel. In een tijd waarin de behoefte aan woonruimte groter lijkt dan ooit, is het toch irritant dat mogelijke bouwlocaties als etterende puisten het aanzicht blijven schenden. Neem de Tolstraat in Bodegraven. Al zowat een kwart eeuw verpietert daar een aantal panden. Projectontwikkelaars beten hun tanden erop stuk, de gemeente keurde onder meer plannen om bijvoorbeeld winkelruimte bij te bouwen af. Plannen worden vast nog steeds nijver gesmeed, het is ongetwijfeld lastig. Maar het is een feit dat dichtgetimmerde etalages het centrum er - voorzichtig uitgedrukt - niet gezelliger op maken.

Nog zo’n akelige schandvlek: het lege terrein aan de Doortocht, waar ooit Welkoop was gevestigd. Nadat de afgelopen tien jaar talloze ideeën vroegtijdig sneuvelden is in 2019 een plan goedgekeurd voor de bouw van 28 woningen. Inmiddels is een deel van de opstallen gesloopt, maar is geen enkele activiteit zichtbaar. Aan de (verre) horizon daagt licht voor de locatie (oude) timmerfabriek Oudenrijn aan de Rijnkade/Wilhelminastraat. Er wordt nu gewerkt aan een bestemmingsplan voor de bouw van 26 woningen. Hoeveel tijd dat nog duurt? Joost mag het weten. In bouwplannen voor de voormalige koekjesfabriek Van Velzen aan de Dronensingel komt wellicht schot, nu de ontwikkeling van bedrijventerrein Dronenhoek tot woongebied in het verschiet ligt. Dat mag onderhand ook wel, de al jaren leegstaande panden verpauperen steeds meer. In Nieuwerbrug schreeuwt de locatie Francken in het hart van het dorp om concrete invulling. In Reeuwijk-Dorp wordt gewerkt aan het omvormen van de voormalige St. Catharina tot appartementen, waarbij ook nog eens zestien woningen worden gebouwd. Hoe lang nog?

Zeker, plannen zijn er zat, al jaren, ambtenaren zijn er héél druk mee. Papier is geduldig, blijkt steeds weer. Helaas vult dit geen gaten, dat gebeurt pas als bouwvakkers aan de slag gaan. Daar wachten velen met smart op.