Een lange zoektocht

Over pakweg tien maanden, op 22 maart 2022, vinden de nieuwe verkiezingen voor de gemeenteraad plaats. Natuurlijk zijn de politieke partijen achter de schermen al bezig hun kieslijsten op orde te brengen. In hedendaags jargon: dat is best een uitdaging. Want het is een feit dat steeds minder vrijwilligers bereid zijn een groot gedeelte van hun vrije tijd op te offeren voor het raadslidmaatschap.

Politieke partijen hoeven sowieso voor hun bijeenkomsten geen grote zalen af te huren. Als alle partijen in Bodegraven-Reeuwijk met elkaar tweehonderd betrokken leden op de been brengen, is dat veel. Het raadslidmaatschap is welbeschouwd een zware baan, waar kritiek selectief is en een deeltijdtaak. Natuurlijk hoef je het niet met alles eens te zijn, maar overdrijven is ook een vak. Als een raadslid vertelt dat bij hem thuis ziedende mensen op de stoep hebben gestaan om persoonlijk verhaal te halen over hun onwelgevallige besluiten, schrik je. Dat heeft immers impact op zijn gezin - duidelijk een station te ver. Helaas halen steeds meer mensen hun persoonlijke gelijk door te hameren op het ongelijk en de domheid van anderen. Regels worden ge-(of mis-?)bruikt om te hooi en te gras bezwaar aan te tekenen - het is nu eenmaal een trend dat het algemeen belang ondersneeuwt bij het persoonlijk belang. Ga daar als raadslid maar aan staan, in dat mijnenveld van tegengestelde belangen kun je het niet iedereen naar de zin te maken.

Landelijk wordt gedacht over nieuwe vormen van besluitvorming, waarbij bijvoorbeeld willekeurig samengestelde groepen burgers bepaalde dossiers bespreken en oplossen. Via - vreselijk woord - ‘burgerparticipatie’ proberen gemeenten hun inwoners vroegtijdig bij besluitvorming te betrekken, zodat eventuele bezwaren worden ingedamd. Maar het feit ligt er: in 2022 heeft Bodegraven-Reeuwijk 25 raadsleden nodig en vier of vijf wethouders. Want de gemeente moet toch worden bestuurd. Het wordt nog een lange zoektocht.