Drietalig gezin
Jan denkt niet dat hij snel terugkeert naar Nederland, op zijn halfjaarlijkse bezoekjes bij familie na. Hij woont in een dorpje in de heuvels buiten Split, de een-na-grootste stad van Kroatië, in een zelf ontworpen huis met uitzicht over de stad en de Adriatische Zee. Het heeft wel iets weg van zijn thuisgemeente: dicht bij de grote stad, maar toch in de rust van een dorp. “Onze kinderen kunnen heerlijk veilig buiten spelen. Ze zitten in een klein schoolklasje en kunnen lopend de berg op naar school. Iedereen kent elkaar hier.”
Jan heeft een Kroatische woordenschat waarmee hij ‘eten kan bestellen’, maar zijn vrouw is wel een echte Kroatische. Dat levert een bijzonder talige gezinssituatie op: Jan spreekt Nederlands met de kinderen, zijn vrouw Kroatisch en met z’n tweeën spreken ze Engels. “Het is heel gaaf om te zien hoe de kinderen zo drietalig opgroeien,” vertelt hij. “In een oogwenk switchen ze van de ene naar de andere taal. Als ze samen spelen, spreken ze meestal de taal waar ze het laatst mee in aanraking zijn geweest. Komen ze uit de crèche, dan spreken ze Kroatisch. Heb ik met hen gespeeld, dan spelen ze verder in het Nederlands.”