Cor en Sjaan Rijkenhuizen-Segers vieren nu hun 61-jarige huwelijk

29 september 2021, 11:27 Algemeen

Reeuwijk-Dorp

Niet corona maar een ernstig fietsongeluk van Cor vlak voor de trouwdatum zorgde ervoor dat hun 60 jarige huwelijk vorig jaar op 21 september niet gevierd kon worden. Alhoewel je niets aan Cor kunt zien en bijna niets kunt merken is er dat hersenletsel met daaruit voortvloeiende beperkingen. Toch kwam de toenmalige burgemeester Christiaan van der Kamp heb toen een mooie bos bloemen brengen. Het 61 jarige huwelijk hebben ze dit jaar gevierd met hun kinderen diens partners en kleinkinderen. Want ook al is er veel veranderd ze willen nog lang niet zonder elkaar!

door Marlien van Leeuwen

Vandaag vertellen ze tijdens de koffie over hun huwelijksjaren. Een vluchtige schets van de afgelopen zestig jaar waarin zo onnoemelijk veel veranderd is. Cor werd zo’n 86 jaar geleden precies op dit plekje van hun huidige woning geboren. Sjaan kwam in 1939 in Nieuwerkerk aan den IJssel op de wereld in een gezin wat uiteindelijk elf kinderen zou tellen.

Liefde op het eerste gezicht

Sjaan had een betrekking, zoals dat heet, bij de familie de Jong die nog niet zo lang aan de Middelburgseweg was komen boeren. Alleen in het weekend ging ze naar haar ouders. Daarvoor moest ze eerst het kleine busje naar Gouda nemen. Vandaar ging de ‘grote bus’ naar Nieuwerkerk en om thuis te komen moest ze dan nog een half uur lopen. Een wereldreis van hemelsbreed misschien vijftien kilometer. Maar hoe laat dat kleine busje precies zou vertrekken wist ze niet. Dus vroeg ze het na bij de benzinepomp van Rijkenhuizen, aan Cor’s vader. En Cor zág dat. Elke nieuwkomer viel natuurlijk op in het dorp. Cor: ”Het was liefde op het eerste gezicht. Ik heb altijd een klein vrouwtje gewild. Ze was precies mijn maatje en precies mijn type.” “Ja,” herhaald Sjaan,”wat er zo leuk aan hem was, in ieder geval niet zijn krullen, want hij had zo’n chauffeurspet van de Citosa op.” Dan wordt ook de armoede van toen zichtbaar. Cor had altijd een pet op en deze was een tweedehandsje van de overbuurman die bij Boskoopse busonderneming werkte.

Smederij Rijkenhuizen

Cor heeft destijds de smederij van zijn vader overgenomen. Cor: “We hebben allebei altijd keihard moeten werken, kregen het niet cadeau. In de werkplaats werd het onderhoud van landbouwmachines gedaan. Bij de boeren op het erf het laswerk. De pomp (motorbrandstoffen), zelfbediening bij het tanken moest nog uitgevonden worden dus ook Sjaan hielp eenmaal getrouwd mee: “Als er klanten bij de pomp kwamen dan ging ik naar buiten. Anders moesten zij het werk uit hun handen laten vallen. Later, toen Cor’s vader wat rustiger aan moest doen, werd dat aangevuld met het halen van onderdelen. Er werd niet gevraagd of ik daar zin in had. Dat deed je gewoon, je paste het in in je leven.” “In die tijd,” vult Cor aan, “ging de vrouw niet uit werken. Als, dan was dat een teken dat haar man het niet kon verdienen.” En dus een schande.

Altijd wat te doen

Sjaan: “Er was altijd wat te doen waar door de weeks gen tijd voor was. Dat gebeurde op de enige vrije dag in de week, de zondag dus. Je ging naar de kerk, je gezin en het werk in en rond het huis en dan was de week alweer rond.” Samen kregen ze drie dochters Ina, Anja en Yvonne. Net als vrijwel iedere moeder in die tijd naaide ook Sjaan de kleding voor de meiden. Sjaan: “Dat was het voordeligst. En sokken breien voor Cor, zo eentonig dan viel ik half in slaap, hij heeft zulke grote voeten.

Pannenkoekenmaandag

Sjaan: “En elke eerste maandag van welke schoolvakantie dan ook was het pannenkoeken maandag. Dan bakte ik pannenkoeken voor de vier kleinkinderen (waar ze ook op paste als hun moeders werkten). Die traditie is lang in ere gehouden. Eén van de kleinkinderen heeft er ooit een vrije dag voor ingeleverd toen ze al aan het werk was.”

Vakantie

Cor weet zich nog te herinneren dat hij een paar dagen met de fiets naar Goeree-Overflakkee is geweest. Cor: “Na de watersnoodramp van ‘53 kwamen hier wat kinderen logeren en de reis ging dus naar hen.” Dat was de enige vakantie vóór zijn trouwen. Met de drie dochters gingen ze op vakantie in Nederland . Het buitenland heeft hen nooit getrokken. Dan slaat de klok zo’n ouderwetse dingdong. Op de schouw staat een Junghaus pendule. Sjaan: “Als één van onze broers of zussen ging trouwen was dat het huwelijkscadeau wat we gezamenlijk gaven.