Meditatief Cursief
(Be)oordelen
Steeds vaker worden we gevraagd om een beoordeling te geven, bijvoorbeeld over de klantvriendelijkheid van een webshop of over de bediening in een restaurant. En wie kijkt niet even naar de reviews als hij een camping uitzoekt, een webshop bezoekt of uit eten wil gaan? Ik zag laatst op een openbaar toilet een kastje met drie gekleurde smileys met de uitnodiging om het toilet te beoordelen. Ik vond dat niet eenvoudig. Het toilet was niet superschoon, maar ik had de schoonmaker wel aan het werk gezien. Ik bedacht me dat hij misschien nog met zijn ronde bezig was, en hier nog niet aan toe was gekomen. Ik vroeg me af wat de gevolgen zouden zijn als deze man te veel rode of gele smileys op een dag zou krijgen. Zou hij dan gekort worden op zijn - vermoedelijk - toch al niet riante inkomen? Ik vond het nog niet zo gemakkelijk om een afgewogen beoordeling te geven.
Jezus zegt in de Bijbel tegen zijn leerlingen: “Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt.” Het is denk ik het meest genegeerde gebod van Jezus, zowel binnen als buiten de kerk. Ieder van ons heeft een ander weleens verkeerd beoordeeld. Ieder van ons heeft ook weleens geleden onder het oordeel van een ander.
Jezus zet de zaken op scherp: oordeel niet. Omdat we van de ander en van haar of zijn omstandigheden vaak zo weinig weten en ons gemakkelijk kunnen vergissen. Maar Jezus confronteert ons ook nog met een ander punt. Want achter onze neiging tot oordelen zit vaak een verlangen naar zelfrechtvaardiging. Door de fouten van de ander te benoemen, voelen we onszelf een stuk beter.
Maar wat is onze maatstaf om te oordelen? Welke mens is daar goed genoeg voor? We hebben onze handen toch al vol aan onze eigen fouten? Laten we de fouten van anderen overlaten aan God, die ons beter kent dan wie ook. En Wiens oordeel wordt bepaald door zijn grenzeloze liefde. Die liefde is groter en veelomvattender dan wij ooit zullen begrijpen.
ds. Jeroen de Jong
PKN Gereformeerde kerk Waarder