Al 25 jaar oog voor de belangen van huurders
AlgemeenBodegraven
Wim den Oudsten viert bij Huurdersvereniging Bodegraven zijn ambtsjubileum: hij is al 25 jaar bestuurslid, waarvan 23 jaar als penningmeester. “Wij proberen problemen op te lossen en te bemiddelen. En dat lukt meestal wel.’’
door Ad van den Herik
Het is een strijdbaar baasje, die Wim den Oudsten, een man die er nogal een eigen kijk én mening op nahoudt als het gaat om huisvestingsvraagstukken. Die eigenschappen leverden hem een kwart eeuw geleden een bestuursfunctie op bij Huurdersvereniging Bodegraven (HVB). Op verzoek laat de geboren Bodegraver de gebeurtenissen van toen de revue passeren. “In 1997 was ik voorzitter van het wooncomplex aan de 1672-laan. Daar stonden allerlei dingen aan de woningen te gebeuren. De toenmalige Woningstichting Bodegraven (in 2006 gefuseerd met Mozaïek Wonen, red.) wilde voor die investeringen de huur verhogen. Ik heb toen aangegeven dat we al een huurverhoging hadden gekregen voor het dubbel glas en de geïsoleerde muren. We wilden niet nog een huurverhoging betalen.”
Onder druk van dit protest bleef een verdere huurverhoging achterwege. Tegelijkertijd was de naam van Wim als bevlogen pleitbezorger gevestigd. En van het één kwam het ander. “Wil je bij ons in het bestuur komen?” kreeg hij uit de HVB te horen. De rest is geschiedenis.
Spreekuur
Huurders die iets willen vragen of melden kunnen in het HVB-kantoor aan de Bodelolaan 20 terecht tijdens het spreekuur. Daar hoort soms een antwoord bij dat huurders eigenlijk niet willen horen. Klagen zij bijvoorbeeld over een lekkend kraanrubbertje, dan valt dat onder klein onderhoud en moet de bewoner het zelf regelen. Ook gaat de HVB niet over burenruzies en meldingen van onderverhuur. In dat soort gevallen kan zij hooguit verwijzen naar bemiddelende instanties. De 64-jarige Wim ruimt graag een misverstand uit de weg over de positie van de HVB: “De HVB is er voor de belangen van de huurders, maar ook voor de belangen van Mozaïek Wonen. Wij zijn er om problemen op te lossen en te bemiddelen. En dat lukt meestal wel.”
Met trots verhaalt Wim over succesvolle interventies van de HVB. Bijvoorbeeld die keer dat woningen in de Oranjelaan kampten met daklekkage en de corporatieopzichter met lapwerk het euvel wilde verhelpen. “Dat was niet goed genoeg. Toen zijn we naar de directie gestapt en was het zo geregeld; er kwamen nieuwe daken.” Ook intervenieerde de HVB met succes bij het verbeteren van de klimaatbeheersing in zorgcentrum Rijngaarde. “De bewoners klaagden over de verwarming en dat ze koude voeten hadden. Dan moet er natuurlijk wat gebeuren, want we hebben het hier wel over honderd woningen,” klinkt het gedecideerd. Bij de ver- en aanbouw van Rijngaarde werd dit mankement aangepakt.
Ver onder de norm
Bodegraven telt ruim 1800 sociale huurwoningen, goed voor ongeveer 20 procent van het totale Bodegraafse woningbestand. Veel te weinig vindt Wim, ook naar de maatstaven van minister van Wonen Hugo de Jonge. Die vindt dat in elke gemeente 30 procent van alle woningen in de categorie sociale huur moet vallen. Wim heeft er een hard hoofd in dat Bodegraven dit voor elkaar kan boksen. De afschaffing van de gewraakte huurdersheffing is een meevaller voor Mozaïek Wonen, maar de organisatie heeft toch nog met allerlei regelingen en afdrachten aan de Rijksoverheid te maken die de financiële armslag beperken. “We gaan het niet redden op het gebied van verduurzaming en nieuwbouw. De huren gaan maar met 2,3 procent omhoog, terwijl de kosten voor nieuwbouw voor de corporatie met 50.000 à 60.000 euro per woning zijn gestegen.”
Vers bloed
Wim en zijn medebestuursleden zien met lede ogen aan dat starters op de Bodegraafse woningmarkt nagenoeg kansloos zijn. “Hun slagingskans is 2,5 procent. 2,5 procent! We moeten ook statushouders en urgenten huisvesten, daarna komen andere inwoners aan bod.’’ Ook de bezettingsgraad per huis vraagt om een flinke uitbreiding van het woningareaal. Wim rekent voor dat een woning in de jaren 60 gemiddeld nog 4,6 personen herbergde. Anno 2022 blijft dat getal net onder de 2 steken.
Momenteel telt de HVB een kleine driehonderd leden. In hoogtijdagen stond de teller op bijna vijfhonderd. “Het ledental loopt helaas gestaag terug. De oudere generatie sterft uit en jongeren vinden het niet nodig, tenzij er wat aan de hand is in de wijk.” Tot slot doet Wim nog een oproep voor nieuwe bestuursleden. “Verjonging is hoognodig. We horen met negen mensen in het bestuur te zitten, maar het zijn er maar vijf.”
Meer info op: www.huurdersverenigingbodegraven.nl