Afbeelding

Dag van de arbeid

Column Politici aan het woord

Afgelopen maandag was het 1 mei. De dag waarop in veel landen de dag van arbeid wordt gevierd. Een traditie vanaf 1890. In de loop van de tijd is de Dag van de Arbeid bij dubieuze regimes aangegrepen om te intimideren met militaire parades. Het ligt heel ver van waar de arbeidersbeweging voor staat: fatsoenlijke arbeidsomstandigheden.

Ook in de huidige tijd blijkt de strijd voor goede arbeidsomstandigheden noodzakelijk. Op veel plekken op de wereld zijn mensen aan het werk onder erbarmelijke arbeidsomstandigheden en voor minder dan een hongerloon. Uitbuiting bestaat nog steeds. Het is heel gewoon om goedkope spullen aan te schaffen uit lagelonenlanden. Die spullen zijn zo goedkoop, omdat arbeiders daar uitgebuit worden. Alle reden om daar met ons allen wat aan te doen. Koop bijvoorbeeld lokaal.

In ons land zijn op veel plekken de arbeidsomstandigheden prima. Veel bedrijven zorgen goed voor hun medewerkers. Er is op verschillende plekken ook nog veel mis, vooral op de plekken waar arbeidsmigranten aan het werk zijn. Mensen uit verre oorden die vaak het werk doen dat veel van ons niet meer willen. Zwaar en ongezond werk. Laag betaald werk. Werk bij nacht en ontij. En als de arbeidsmigrant dan ‘thuis’ komt, op de tijdelijke woonplek, dan is het daar vaak krap, ongezond, met slechte voorzieningen en met heel weinig privacy. Er zijn ook in ons land nog te veel louche ondernemers die hun werknemers uitbuiten.

Daarom is het zo belangrijk dat we ons blijven inzetten om arbeidsomstandigheden en de leefomstandigheden voor werknemers te verbeteren. Dat is waar we expliciet bij stil staan op 1 mei.

Monique Jonker / PvdA