De kerk als een bootje
Algemeen Meditatief CursiefHandelingen 5 vers 12-42
Ieder jaar bezoek ik met mijn gezin tijdens onze vakantie een waterval. We zijn daar nooit alleen. Een waterval heeft aantrekkingskracht. Eind mei vierden we Pinksteren. Het feest van de uitstorting van de Heilige Geest. De uitstorting van de Heilige Geest lijkt op een waterval. De Geest valt als water op een rots. Het water spat uiteen, vindt een weg tussen spleten en kieren en zwelt aan tot een brede rivier. Dit trekt mensen aan. Mensen sluiten zich aan bij de stroom die de Geest op gang brengt.
Na Pinksteren ontstaat er een snelgroeiende gemeente. Dat valt de leiders van Jeruzalem op. Het confronteert hen met twee vragen: waar komt dit vandaan? En hoe komen we ervan af? Er volgt een discussie in de gemeenteraad, maar de partijen worden het niet eens. Totdat er een gerespecteerde wijze man opstaat. Hij heet Gamaliël en adviseert: ‘Als het mensenwerk is, zal het op niets uitlopen. Als het werk van God is, kunt u het niet afbreken.’ Een neutraal advies ingeleid door het woordje ‘als’. Kijk het maar eens aan met die nieuwe gemeenschap. De tijd zal het leren of ze het overleven. Ik begrijp dat wel. Die afwachtende houding. Je kunt in één straat een kerk, moskee en tempel tegenkomen…
Nog even terug naar die waterval en die brede rivier. Het is de stroom van de Heilige Geest. Er vaart een bootje op: de kerk. De kerk is als een bootje dat vaart op de stroom van de Geest door de tijd. Door de tijd heen zijn velen ingestapt. De passagiers delen het leven met elkaar in dat bootje. Ze horen en spreken over Jezus en brengen zijn woorden in praktijk. Ze weten zich gedragen door de Geest die met Pinksteren is uitgestort. Ze varen mee op de golven van de Geest. Wil je meevaren? Wees welkom. Er zijn opstapplaatsen. Ik wens u een goede zomer.
Dhr. J.W. Sterrenburg namens de Hervormde Gemeente Sluipwijk