Digitale klantvriendelijkheid?

Weer verdwijnt een icoon uit het straatbeeld: de Rabobank sluit het kantoor in de Brugstraat in Bodegraven, de laatste fysieke Rabovestiging binnen onze gemeente. Ooit was dat anders, banklogo’s beheersten het straatbeeld. In mijn jeugd zaten zelfs in het toen kleine Reeuwijk-Dorp een paar banken: in de De Jongstraat waar ik ben opgegroeid, zat een vestiging van de Boerenleenbank, de Volksbank zat aan het Kaagjesland, op Reeuwijk-Brug zaten in elk geval de Raiffeisenbank en de ABN AMRO. Banken fuseerden en verdwenen, ook uit Bodegraven en Reeuwijk. De tijd dat bankdirecteuren tot de lokale notabelen behoorden, is allang voorbij! Saillant wel: tegen die trend in heeft de Regiobank (voortgekomen uit diverse fusies) juist vestigingen geopend, veelal als onderdeel van verzekeringskantoren; ook in Reeuwijk en Bodegraven.

Op zichzelf is dit alles een logisch gevolg van de oprukkende digitalisering, bankzaken regel je gewoon op je mobiele telefoon en niet op een fysiek kantoor. Althans, als je een beetje handig bent met de computer. Hoe ouder je bent, hoe lastiger dat wordt. In onze gemeente is een op de vijf inwoners ouder dan 65, iets boven het landelijk gemiddelde. Ongeveer 5000 inwoners zijn ouder dan 70. Voor velen van hen is de computer echt niet een vanzelfsprekend hulpmiddel. Dat beseft de Rabobank ook. In een op 10 juni gedateerde brief aan de klanten stelt directeur Monique Wakker dat het kantoor aan de Brugstraat dicht gaat, maar ook dat ze zich kan voorstellen dat “voor sommige klanten het gebruik van online kanalen of een bezoek aan een van de kantoren in de omgeving erg lastig of niet mogelijk is.” Wakker gooit hulplijnen uit, je kunt volgens haar een mobiele adviseur inschakelen of een digitale workshop online bankieren volgen. Best bijzonder: de afspraken met de mobiele adviseurs kunnen per september worden gemaakt. Heet dat wellicht digitale klantvriendelijkheid?