Vandiedingen: Onbetaalbaar

Er is niets zo eerlijk verdeeld als tijd. Iedereen krijgt dagelijks 24 uur, niet meer en niet minder. Wat je met die tijd doet, is aan jou. Een deel van de tijd besteden we aan werk. Werk waarmee je een inkomen vergaart, maar ook veel werk-om-niet. We doen iets belangeloos voor een ander. Soms is dat direct zichtbaar, bijvoorbeeld wanneer je voor een ander zorgt: boodschappen doen, helpen in de huishouding, maar soms ook echte verzorgingstaken. Al ruim twintig jaar wordt jaarlijks op 10 november een Dag van de Mantelzorg gehouden, als waardering voor de inzet van de mantelzorgers.

Minder direct zichtbaar, maar net zo belangrijk, zijn de vele vrijwilligers die regelmatig in touw zijn voor de samenleving. Samen met SAM Vrijwilligerscentrale zet deze krant maandelijks een vrijwilliger in het zonnetje. Vrijwilligerswerk klinkt vrijblijvend, maar het is het allerminst. Het accent ligt op het woord 'werk', met de daarbij horende verantwoordelijkheden.

In de afgelopen jaren heb ik mogen meekijken in de organisatie van het Evertshuis. Daar wordt veel, heel veel werk verstouwd door vrijwilligers: het programmeren van films, verzorgen van uitjes naar bijvoorbeeld musea, het maandelijkse kunstcafé en de inrichting van exposities, om maar wat te noemen. Ook wordt de coördinatie van het succesvolle Bravo-project door het Evertshuis gedaan. Mede door een groepje enthousiaste personen die belangeloos hun energie steken in het project, kunnen veel kinderen kennismaken met allerlei activiteiten in onze gemeente.

Hoeveel van de 24 uur per dag wij kunnen inzetten voor een ander, verschilt per persoon. De een heeft nu eenmaal meer tijd beschikbaar dan een ander. De Dag van de Mantelzorg (10 november) en Nationale Vrijwilligersdag (7 december) zijn er niet om de meetlat te leggen bij ieders inzet. Het zijn dagen waarop we beseffen dat de samenleving niet kan functioneren zonder belangeloze inzet van velen.

Door Elly de Knikker