‘We zoeken allemaal naar lichtpuntjes’

Deze coronacrisis heeft ons in veel gevallen bang en onzeker gemaakt, maar daar staat een gevoel van verbondenheid tegenover. Met elkaar en met onszelf. Hoe ik dit zie? Ik ben de redactiecoördinator van deze krant en ontvang in deze tijd dagelijks bijzondere berichten van inwoners en ondernemers.

Vorige week plaatsten we al twee artikelen van onze correspondenten over hoe zij omgaan met deze coronacrisis. Beiden worden geleefd door de omstandigheden en hun kinderen. Het is echt een topprestatie van hen en van alle ouders die hun kinderen thuis lesgeven. Ik kan mij niet voorstellen hoe lastig dat is. Ik maak de krant en schrijf dit artikel namelijk ook vanuit huis, maar ik zit doorgaans in mijn eentje aan de keukentafel. Mijn man werkt op een vakantiepark in Brabant. Ja, het park was tot kort gesloten, maar er waren voldoende klusjes en werk ter voorbereiding van het seizoen. Inmiddels is het vakantiepark open en slaapt hij regelmatig in Brabant, met name op de voor mij drukste dagen voor de krant: maandag en dinsdag. Ideaal? Ja, voor mij wel.

Hartverwarmend
Sinds de coronacrisis uitbrak, zijn er verschillende nieuwsberichten voorbijgekomen over de zware periode die de lokale media nu doormaakt. Bedrijven moeten bezuinigen en dus dalen de advertentie-inkomsten. Gelukkig kunnen wij onze krant nog steeds wekelijks uitbrengen. Begin april stelde minister Slob daarbij eenmalig 11 miljoen euro beschikbaar om lokale media in Nederland te helpen, maar de overheid is niet de enige die helpt. We zijn erg blij met alle adverteerders die de Kijk op Bodegraven-Reeuwijk mogelijk maken. Van diverse adverteerders weten wij dat zij hun advertentie afname ruimer hebben genomen om ons te steunen. Hartverwarmend!

Ook qua redactie is het een uitdaging de krant te vullen. Met deze krant willen wij van uitgeverij Graficelly een positieve bijdrage leveren aan de lokale samenleving van Bodegraven-Reeuwijk. Daarom probeer ik, samen met onze correspondenten, lichtpuntjes te vinden in deze crisis, zoals de feestelijke anderhalvemeterverjaardag van Alie van Selm (zie de krant van 29 april), de toekomstplannen van professioneel zeiler Lars Stekelenborg (zie de krant van 22 april) en natuurlijk de dansende koeien op de voorpagina van de krant van 15 april. Deze lichtpuntjes doen mij en hopelijk veel lezers goed.

Versoepelingen
Inmiddels start de samenleving langzaam weer op. Contactberoepen mogen weer hun deuren openen, we mogen buiten sporten met 1,5 meter afstand en het basisonderwijs gaat weer open. Mijn moeder is nagelstyliste. Zij keek hier reikhalzend naar uit en heeft haar protocol gelijk in werking gesteld. Ook ik kijk uit naar de volgende versoepelingen van de maatregelen, maar ik hoop ook dat mensen blijven genieten van hun omgeving en de vogels blijven horen fluiten. Ik hoop dat het respect voor het hardwerkende zorgpersoneel behouden blijft, dat iedereen probeert de nieuw ontstane maatschappelijke initiatieven in stand te houden en dat ik straks niet meer in mijn eentje aan mijn eettafel hoef te zitten. Om dit allemaal te laten bestaan op 1,5 meter afstand zal niet meevallen, maar ik heb hoop. Ik zie een lichtpuntje.

Tekst: Sabrina den Haag