Briljanten huwelijk voor Jan en An Schouten-Boelen

Reeuwijk-Brug

Hun eerste huisje stond in de Vinkenbuurt bij de Reeuwijkse Plassen. Met een huurprijs van 2,50 gulden per week voor het huis woonden ze daar, en voor de brug moest nog 50 cent extra betaald worden. Het dak waar ze onder sliepen was van riet waar kartonnen platen tegenaan waren getimmerd; zo had je minder last van het stof in je ogen. Om op die verdieping te komen was er een smal ‘leertje’ (ladder). Er is onnoemelijk veel veranderd in die 65 jaar.

door Marlien van Leeuwen

Jan (88 jaar) Boelen en An (86 jaar) Schouten kwamen elkaar dik 65 jaar geleden tegen. De Bodegraafse Jan was samen met wat vrienden naar de film in Gouda geweest en op de terugweg zag hij haar. Toevallig deed zij op dat tijdstip bij het kruidenierswinkeltje van Plomp bij de Oude Tol van Reeuwijk-Brug een boodschap. 

De jongens spraken haar aan en gekscherend zeiden ze tegen Jan: ‘Als je d’r nu niet vraagt... Ze staat vlak voor je!’ Jan: “Ik heb er nooit spijt van gehad.” An: “We hadden elkaar nog nooit gezien, maar voor beiden was het liefde op het eerste gezicht.” Jan vertelt verder: “We spraken af dat ik haar de week erop kwam halen om mee te gaan naar mijn ouders.” Zo ging dat in die tijd. De man kwam het meisje halen, op de fiets wel te verstaan. Jan woonde toen op de Vlietkade en fietste dus naar de Oudeweg waar An woonde.

Op de Vlietkade was de kachel lekker hoog opgestookt. “’Kom je beentjes maar dicht bij de kachel opwarmen,’ zei mijn aanstaande schoonvader,” vertelt An. “Het was zó koud die dag. Ik was een vaderskindje en tegen mijn vader had ik gezegd dat ik een vriend had. ‘Breng hem maar mee’, was zijn reactie. Mijn vader was weg van Jan en dat is altijd zo gebleven!”

Familie Korpershoek

An werkte bij de familie Korpershoek, een boerenfamilie bij wie ze zowel in de huishouding als op de boerderij meewerkte. En ze kon er een potje breken! An: “Het geld dat ik er verdiende, moest ik allemaal aan mijn moeder afgeven. Mevrouw Korpershoek wist dat en betaalde mijn overuren daarom uit in linnengoed. Zo hebben we mijn hele uitzet bij elkaar gespaard: handdoeken, theedoeken, beddengoed en zo meer. Ook na mijn trouwen ben ik er op de zaterdagen blijven werken. Jan zorgde dan voor de kinderen.”

Van die statige trappen

Op 16 november 1956 werd hun huwelijk voltrokken in het voormalige gemeentehuis van Reeuwijk. “Die aan de straatweg,” vult An aan, “met die statige trappen. Mijn opa was met de roeiboot vanaf de Oudeweg komen kijken. Mijn trouwjurk, een crèmekleurige, heeft een vriendin van mijn moeder genaaid.” En uiteraard is er een prachtige trouwfoto gemaakt, zo een waarop het echtpaar poseert bij de fotograaf in zijn winkel. Het feest werd bij An thuis gevierd, een daggelderhuisje aan de Oudeweg, waar ze samen met haar (zes) broers en zussen woonde.

Goudse Betoncentrale

Jan vond nieuw werk via de buurman aan de Vinkebuurt, die werkte bij de Goudse Betoncentrale. Jan: “Hij vroeg mij of ik wellicht bij hen wilde komen werken. Op dat moment werkte ik voor de bodedienst van Steenbergen in Bodegraven. Het schrijven van een sollicitatiebrief zag ik niet zitten, dat heeft hij voor mij gedaan. Vervolgens kwam die sollicitatiebrief op zijn bureau en heeft hij mij aangenomen voor 82,50 gulden per week. ’s Morgens begon ik om half vier met het lossen van het cement uit de schepen. Daarna was het afkloppen en wassen, om vervolgens beton te rijden. De eerste was een Bedford van drie kuub, de laatste een MAN diesel van negen kuub. Ik heb er tot mijn pensioen gewerkt.”

Verhuizen met de roeiboot

In de Vinkebuurt zijn dochter Wil en zoon Arie geboren. Al snel daarna zijn ze naar de Beijerenstraat verhuisd, toen een van de eerste straten van Reeuwijk-Brug. En dat ging met de roeiboot! Al het kleine spul werd in de boot geladen en het grote ging in een bodewagen waar een vriend van hen op reed. Inmiddels wonen ze met veel plezier aan de Roelat.

Feest

Als het allemaal door mag gaan, wordt op 20 november het feest met familie (kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen) en (voormalige) buren in het Huis van Alles in Waarder gevierd. Wanneer deze editie van de Kijk op Bodegraven-Reeuwijk in de brievenbus valt, zit de burgemeester bij hen aan de koffie. Wedden dat hij een bloemetje namens de gemeente heeft meegenomen?