‘Soms een beetje meer geven en soms een beetje meer nemen’
AlgemeenAls zestig jaar delen Emiel Spaas (84) en Riet Spaas-Sturkenboom (81) lief en leed. Beiden zijn erg vitaal en staan nog volop in het leven. Genietend van hun vier kinderen, twaalf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen blikken zij met tevredenheid terug op hun gehuwde tijd.
door Edith Op de Woerd
Riet, afkomstig uit Houten, volgde de MULO op de kostschool in Bodegraven. Twee jaar nadat zij de opleiding had afgerond, volgde er een reünie. Omdat er in haar klas maar vier jongens zaten, mochten de jongens een vriend meenemen naar het feest. Emiel was een van deze vrienden. Op de reünie vond de eerste ontmoeting plaats. “Ze beviel me meteen,” zegt Emiel met een nog altijd vertederende blik in zijn ogen. En ook Riet was direct gecharmeerd van Emiel: “Ik viel voor zijn humor en zijn behulpzaamheid.”
Helaas moest Emiel kort na de reünie het land weer verlaten om in zijn vaderland België zijn dienstplicht te vervullen. Riet zwaaide hem op het station in Utrecht uit en er volgde een jaar lang correspondentie per brief, waardoor ze elkaar beter leerden kennen.
Ondernemend echtpaar
Vier jaar na de eerste ontmoeting trouwden Emiel en Riet. De vader van Emiel had in Bodegraven een stoffenwinkel, wat de inspiratiebron was voor Riet en Emiel om snel na de huwelijksvoltrekking een eigen woninginrichtingszaak te beginnen in de Van Tolstraat: Spaas Woninginrichting. Riet opende tien jaar later een tweede zaak, ’t Domeintje, een winkel met cadeau- en textielartikelen. Maar liefst 40 jaar is het echtpaar actief geweest als ondernemers in Bodegraven. Vier kinderen zagen het levenslicht in deze jaren, drie dochters en een zoon.
Vliegende hobby
Ondanks de drukte van twee eigen zaken en het opvoeden van vier kinderen hadden Emiel en Riet tijd voor hobby’s. Voor Emiel betekende dat vogelen, met bijzondere interesse in insecten- en vruchtenetende vogels. Emiel: “In de tuin van huisarts Van Beek, die praktijk hield in het huidige pand van Expert en waar Riet en ik veertig jaar onze woninginrichtingszaak hadden, stond een volière die direct mijn aandacht trok. Hier is mijn liefde voor deze vogels ontstaan.” Nog altijd heeft Emiel zowel een binnen- als een buitenvolière, waar hij prachtige vogels kweekt. “De Sneeuwkruintapuit is mijn favoriete vogel.”
Riet heeft een creatieve geest. Vol trotst toont zij de portretschilderijen van haar twaalf kleinkinderen, allemaal zelf gemaakt. In huis hangen meer schilderijen van haar hand. Riet: “Allerlei soorten handwerken zijn altijd mijn hobby en afleiding geweest.”
En tijd voor vakanties was er ook. Met het hele gezin, inclusief hond, werd tijdens de zomervakantie Nederland verkend op een klein jacht. Later hebben Emiel en Riet ook de rest van Europa bereisd, waaronder Noorwegen, Engeland en Schotland. Eerst met de auto en later met de bus hebben ze mooie reizen gemaakt.
Geven en nemen
Nog altijd zijn Emiel en Riet gelukkig met elkaar. Hoe houd je dat zestig jaar vol? “Geven en nemen,” zeggen beide tegelijkertijd. “Soms een beetje meer geven en soms een beetje meer nemen,” komt er lachend achteraan.
Duidelijk is dat beiden nog steeds blij zijn met elkaar en vooral met hun kinderen, kleinkinderen én achterkleinkinderen. Riet zegt glunderend en trots: “Op één, twee en drie maart volgend jaar verwachten we de volgende drie achterkleinkinderen, hoe mooi is dat?”
Het feest, dat gevierd zou worden op Hoeve Paardenburgh ter ere van hun 60-jarig huwelijk, moest door corona helaas worden geannuleerd. De kinderen hebben er voor hun ouders toch een feestelijke dag van gemaakt.
