Een plan om plannen te maken

Zijn goede voornemens iets waard? In het algemeen geldt: de weg naar de hel is ermee geplaveid. Die (internationale) uitdrukking getuigt van weinig vertrouwen, meestal wordt het niks.

Gewapend met die kennis richten we de schijnwerpers op het collegeprogramma 2022-2026, titel ‘Eerlijk aan de slag’, net voor Kerstmis verschenen. Uitgegeven als spoorboekje voor de bestuurders van onze gemeente, 44 pagina’s dik. Word je daar vrolijk van? Nou nee: het barst van open deuren en kletspraat. Neem dit statement: “De komende jaren staan in het teken van een aantal grote opgaven. Onze financiële situatie vraagt om een stevige aanpak. Daar gaan we met elkaar de schouders onder zetten. Om iedereen erbij te betrekken hanteren we een open, transparante en eerlijke bestuursstijl.” Machtig interessante woorden, maar wat weet je nu eigenlijk? Precies, helemaal niks.

Nog zo maar een zin: “In de begroting 2023 is onze insteek de formatie een gerichte impuls te geven voor een adequate uitvoering van de wettelijke taken, om de basis in de bedrijfsvoering te verstevigen en om de ambities te realiseren. Tegelijkertijd bouwen we aan organisatie-efficiency.” Huh, dit is toch gewoon onbegrijpelijke prietpraat?

Soms fronsen de wenkbrauwen van verbazing. Zo moet de dienstverlening aan de inwoners/ondernemers verbeteren. Een speciaal programma daarvoor moet in het vierde kwartaal gereed zijn. Ho nou toch effe, dienstverlening aan inwoners is toch de primaire taak van het gemeentebestuur? Het is zelfs ernstig mis dat een programma nodig is om zaken recht te zetten!

De aangekondigde 10 procent bezuinigingen op sportaccommodaties klinkt in dit licht als duidelijke taal. Maar hoe die reductie vorm krijgt is, jawel, onderwerp van studie. Zoals vrijwel alle goede en minder plezierige voornemens in deze rapportage nader uitgewerkt moeten worden. Conclusie: het collegeprogramma ‘Eerlijk aan de slag’ is vooral een plan om veel plannen te maken.