Nieuwjaarsrellen

Dat het vuurwerkverbod ook in Bodegraven-Reeuwijk aan de laars wordt gelapt, kun je nu al regelmatig horen. Op menige avond klinken ergens in een van de dorpen enorme knallen, duidelijk niet veroorzaakt door wat eufemistisch ‘kindervuurwerk’ heet. Dit soort zaken is ook lastig in te dammen; de daders zijn allang gevlogen voordat de politie eventueel arriveert.

Gelukkig is het niet zo erg als in Urk, kunnen we stellen. Hoewel met name Bodegraven op vuurwerkgebied ooit ook een klinkende reputatie had waarop je niet bepaald trots hoeft te zijn. In de jaren zeventig van de vorige eeuw stond de jaarwisseling in Bodegraven steevast in het teken van rellen. Die concentreerden zich rond het kruispunt in het centrum. Winkeliers beschermden hun have en goed en timmerden luiken voor de ramen. Er werd een behoorlijke politiemacht op de been gebracht. In de nieuwjaarsnacht voltrok zich een kat- en muisspel tussen relschoppers en politie.

Als beginnend verslaggever bij het toenmalige Dagblad van Rijn en Gouwe moest ik tijdens een van die jaarwisselingen een reportage maken. Mensenkinderen, spannend was dat. Met de fotograaf zat ik in een van de politiebusjes die door het dorp patrouilleerden. Het vuurwerk vloog ons om de oren. Als het te gortig werd, voerde de ME een charge uit. Dan rende het merendeels jeugdige publiek uiteen, op de loop voor de wapenstok. En dan begon het ‘spelletje’ weer van voor af aan, tot iedereen er genoeg van had. Dat leverde een verhaal op voor de eerste krant in het nieuwe jaar. Iedereen sprak er schande van, winkeliers herstelden de schade en het leven hernam zijn gewone loop. Tot de nieuwe jaarwisseling, dan herhaalde het tafereel zich.

Zo ontstaan tradities, die ook kunnen eindigen: grootschalige rellen in de nieuwjaarsnacht in ons dorp behoren al weer geruime tijd tot het verleden. Da’s maar beter ook.