Bevrijding pas in juni en augustus uitbundig gevierd

De Bodegraafse bevolking had behalve een eerste spontane bijeenkomst op de Oude Markt, een herdenkingsdienst in de Dorpskerk en de feestelijke intocht van de Canadezen, in de eerste week na de bevrijding, nog geen echt feest gevierd. 

door Cock Karssen

Nadat het gewone leven heel langzaam opgang begon te komen, werd de behoefte aan een echt feest ook groter. Het inmiddels weer tot leven gekomen Oranjecomité, besloot om in de zomer een groot feest te organiseren dat drie dagen zou duren. Op 29, 30 en 31 augustus, de verjaardag van Koningin Wilhelmina werd dan meteen meegevierd, zou het dorp bol staan van de feestelijkheden. Maar eind juni toen de verjaardag van Prins Bernhard in aantocht was, greep men de gelegenheid aan om al een voorproefje te nemen op de feestvreugde.

Eind juni toch feest

Op 29-6-1945 kwam op de Nieuwe Markt het hele dorp bij elkaar, en met behulp van de koren ‘Halleluja’ en ‘Zanglust’ en de beide muziekkorpsen, werd uitbundig gezongen. Pastoor Janus, die zelf de ellende van concentratiekampen had meegemaakt, hield een feestrede, en de B.S., waarvan de Prins opperbevelhebber was, gaf een eresaluut met lichtkogels. Toen echter op15 augustus Japan capituleerde, en dus ook Indië eindelijk vrij was, werd weer spontaan feest gevierd. Een feestelijke optocht door het dorp waar iedereen aan mee deed, een kranslegging bij de graven op de begraafplaats, en weer een bijeenkomst op de Markt, die besloten werd met een vreugdevuur. Maar de grote feesten moesten nog komen.

Openluchtspel 

Onder leiding van de heren Akkermans en Piscaer werd een groot openluchtspel ingestudeerd, dat ‘Plant den Meiboom’ heette, waarbij een decor met een schip, ‘het schip van Staat’, de achtergrond vormde. In het spel werd de hele geschiedenis van de afgelopen vijf oorlogsjaren uitgebeeld, inclusief de oorlog in Indië. In korte tijd hadden de regisseurs een groot deel van de bevolking gemobiliseerd en opgeleid om te spelen. Ondanks de dreigende regen, viel er tijdens de opvoering geen spatje, het spel werd een groot succes. Maar dat was niet alles, de dagen voor het feest begon, hadden alle straten zich al ingespannen om hun buurt feestelijk te versieren, wel 15 buurtcommissies waren druk met het oprichten van erepoorten en het aanbrengen van feestverlichting. Met de nodige improvisatie, want veel materiaal was er nog niet voorradig zo kort na de oorlog. De eerste feestdag begon met een optocht van wel twee kilometer lang, waarbij allerlei wagens die door verenigingen of buurten waren versierd, en die allen een thema uitbeelden, door het dorp trok. Er was in het programma ook veel aandacht aan de kinderen besteed, op wel 12 verschillende terreinen werden kinderspelen gehouden waaraan elk kind kon deelnemen, tot de kleinste toe. Bij het vlot trekken over de Oude Rijn konden daarentegen de oudere inwoners zich uitleven, en wel zodanig dat niemand meer een droge draad aan zijn lijf had. Ook de gondelvaart werd op de Oude Rijn gehouden, grote schepen, kano’s, roeiboten alles deed mee en zij waren vaak ook nog met waxinelichtjes verlicht. Verder was er een sportdag, die helaas door regen voor een groot deel in het water viel. Er waren motorwedstrijden, een ‘ronde van Bodegraven’ voor hardlopers en een ringrijderij voor mensen met paard en wagen, met wel 60 deelnemers. Tot slot was er een feestavond met een kampvuur en een soort jamboree, waarbij de padvinders en leden van de gymnastiekverenigingen hun beste kunnen lieten zien. Er werd weer veel gezongen en muziek gemaakt, waarbij ook de Indische ‘krontjong liederen’ niet ontbraken. Het feest werd tot diep in de nacht voortgezet in de eigen buurten, waarbij soms het oer-Hollandse harmonium naar buiten werd gesleept om de feeststemming te verhogen. Ook de uit Amerika overgewaaide ‘Hoky Poky’ dans werd gedanst. Alle doorgestane ellende van vijf jaar oorlog werd even vergeten.