Jonge ondernemers vinden overal een houten oplossing voor

REEUWIJK-DORP - Mitchell Spa en Maarten Vergeer zijn dikke vrienden vanaf groep 3 van basisschool De Bron. Daardoor kennen ze elkaar door en door, wat in hachelijke situaties heel handig kan zijn. Eén blik is voldoende om te weten wat de ander bedoelt. Door deze non-verbale communicatie wamen ze op het nippertje geloofwaardig over tijdens hun eerste zakelijke gesprek. Hun jeugdige overmoed konden ze daardoor net op tijd ombuigen. Inmiddels zijn ze 5 jaar verder, beide heren zijn 23 jaar, en de praktijk heeft hen heel wat lessen geleerd.

door Marlien van Leeuwen

Na het voortgezet onderwijs volgde Maarten Vergeer het Hout- en Meubileringscollege. Hij weet alles van hout. Niet alleen van alle soorten en de werking van het hout, maar ook termen als ‘dosse’ en ‘kwartiers’ (respectievelijk de tekening van vlammen en strepen in een plank) vliegen over tafel. Hout leeft en dat spreekt iedereen aan. Maarten: “Indeling en design, twee schoolvakken aangevuld met mijn fantasie, zorgden voor mijn eerste opdracht. Mijn tante Rian bracht mij in contact met de Reeuwijkse clown Marleen van Os. Zij woont in een niet al te groot appartement en was op zoek naar een handige indeling voor haar (opklap)bed, boekenkast en een opbergruimte voor al haar clownsspullen(!).” 

En daarna deed de Dorpse tamtam de rest. De volgende opdrachten van de 19-jarige Maarten waren een trap als opstap naar het bruggenhoofd van de Kast van Juud en een replica van een duur kippenhok. De opdrachten stroomden binnen. Maar hoe moest Maarten zijn talenten vermarkten?

De 18-jarige Mitchell Spa had intussen geleerd hoe hij een webshop kon bouwen. De schoolvrienden, ondernemers pur sang, voegden hun passies samen in het gezamenlijk bedrijfje Hout in Stijl. Mitchell: “De eerste opzet was vooral heel basic. Houtje-touwtje, al doende leerde ik de webshop functioneler te maken. Automatisering voor zowel onze klanten als onszelf.”

Dat kunnen wij goedkoper

Op internet zagen ze een bedrijf dat ook kippenhokken verkocht. Dat kunnen wij veel goedkoper, meenden ze in hun jeugdige overmoed. Om überhaupt met het bedrijf in contact te kunnen komen, deden ze zich voor als dealer. Daar aangekomen bleek het bedrijf groter te zijn dan ze dachten: het had veertig man in dienst. Maarten: “Dat was even schakelen.” 

Eenmaal aan tafel kwamen de mannen erachter dat dit bedrijf wel en zij niet met reële marges rekenden. Ze waren de BTW ‘even’ vergeten. Eén blik naar elkaar was voldoende om ter plekke 180 graden te draaien. Zij werden niet zelf de leverancier van de goedkope kippenhokken, maar de eerste online dealer. Mitchell beschrijft hoe ze als Brugman hebben moeten praten om toch vooral het dealerschap binnen te slepen. “Op voorwaarde dat we een ton per jaar zouden omzetten, is het gelukt! Het eerste jaar kwamen we niet verder dan 10 procent daarvan, maar we kregen de gunfactor.” Die eerder genoemde veertig man werken hard om aan de vraag via de webshop te kunnen voldoen.

Goeie ideeën

Hij ziet iets en bedenkt er een houten oplossing voor, zo werkt dat in het hoofd van Maarten. Neem de bezorging van pakketjes; hoe mooi zou het zijn als je een houten pakketbrievenbus had? “De problemen komen pas als je het eerste prototype verkocht hebt,” vertelt Maarten. “Het bleek een houtsoort die zomers net te veel kromp en met regenachtig weer te veel uitzette.” De problemen werden door zijn vakmanschap geëlimineerd. 

Het volgende project was een houten ombouw voor afvalcontainers, daarna volgde een houten laadpaal. Op een van de vele beurzen die de mannen aflopen, raakten ze in gesprek met een man die verstand had van de wattages van zo’n laadpaal. Het opladen van een hybride auto of een volledig elektrische, de mannen kennen het verschil nu. En ook hier bleek; ieder zijn vak. Het fantasievolle brein van Maarten heeft een laadpaal ontwikkeld met de kennis van de man van de beurs daarin geïmplementeerd. Je hoeft niet alles zelf te kunnen, als je maar wel goed kunnen samenwerken!