Een olifant in stukjes

Een olifant eet je in stukjes, zoals je een probleem opdeelt om het behapbaar te maken. Dat geldt zeker voor het dossier Migrantenhuisvestiging, dat al jarenlang om een oplossing schreeuwt. Een schandvlek, (ook) in onze gemeente wonen arbeidsmigranten onder erbarmelijke omstandigheden. Eind 2018 presenteerde het college van B en W een oplossing: een zogenoemd ‘Polenhotel’ met honderden woonplekken op Groote Wetering. Gevolg: bijkans een volksoproer, iedereen laaiend, het plan ging van tafel. Naar goed Hollands gebruik werd een praatgroep ingesteld, waaraan overigens niet alle partijen wensten deel te nemen. Onder leiding van externe procesbegeleider Rob van Hilten van BMC Advies in Amersfoort leverde dit comité eind 2020 een rapport. Weinig verrassende conclusies: van de huisvesting van de arbeidsmigranten deugt niks, het probleem lost niet vanzelf op.

Het belangrijkste advies: neem een proef met huisvesting voor 60-100 bedden, breidt uit als het bevalt. Maar ook: zorg dat de vrijkomende ruimte niet opnieuw wordt ingenomen door arbeidsmigranten. Bindt huisvesting aan regels, integreer de arbeidsmigranten in de samenleving. Toegegeven, 50 pagina’s in de kern samengevat. Een stap voorwaarts: jarenlang keek iedereen vooral weg. In onze gemeente, met name binnen Bodegraven, zouden 113 panden worden bewoond door arbeidsmigranten. Daarvan zijn er (nu pas) recent 61 gecontroleerd, in 18 gevallen bleken regels te worden overtreden. Inmiddels zijn al verbeteringen geconstateerd, controle werkt dus.

Terug naar de metafoor van olifant: de eerste stukjes zijn gesneden. B en W hebben het probleem vakkundig doorgeschoven naar het comité. Dat heeft een ei gelegd, door naar de politiek. B en W nemen geen standpunt in, maar wachten de discussie in de raad af. Welke politieke partij durft het aan op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2022 een standpunt in te nemen dat hoe dan ook reuring zal veroorzaken? Heus, die migrantenhuisvesting blijft nog wel een tijdje sudderen.